Namenwand voor de 110.000 gedeporteerde Nazi slachtoffers

Hieronder een campagne van het Nederlands Auschwitz Comité. Helaas staat niet vermeld wanneer de campagne precies is begonnen en hoeveel handtekeningen er al binnen zijn. Even googelen leert dat er op 2 juli 2007 over in de pers werd bericht. Dat was mij destijds ontgaan, dus wat hernieuwde aandacht kan geen kwaad.

 

 

Wouter

__________________________________________

N A M E N W A N D

Deze website is bedoeld om steunbetuigingen te verwerven waarmee het Nederlands Auschwitz Comité - initiatiefnemer van dit project - diverse instanties kan benaderen ten einde fondsen te werven, met als doel de namenwand in Nederland gerealiseerd te krijgen.

ontwerp: Victor Levie
foto: Joost Guntenaar

"Vergeten zijn ze niet en nooit zullen zij vergeten worden…"

Namenwand voor alle 110.000 vanuit Nederland gedeporteerde slachtoffers van de Nazi concentratiekampen zonder graf

Initiatief Nederlands Auschwitz Comité

Het Nederlands Auschwitz Comité heeft het initiatief genomen tot het realiseren van een namenwand ter herdenking van alle 110.000 slachtoffers zonder graf, die vanuit Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nazi concentratiekampen zijn vermoord.

Op deze namenwand moeten de namen komen van alle slachtoffers die vanuit Nederland gedeporteerd zijn en vanuit verschillende achtergronden in de concentratiekampen terecht zijn gekomen: uit het verzet, vanwege een politieke overtuiging en rechtstreeks door de massale vervolging van Joden en Sinti en Roma. Dus alle mensen die vanuit Nederland tussen 1940 en 1945 in de Nazi concentratiekampen om het leven zijn gebracht.

Een wand met slachtoffernamen zal zo op indrukwekkende wijze kunnen uitdrukken wat de moord op 110.000 maal één mens voor ons allen betekent. Hiermee krijgen al deze slachtoffers alsnog een waardige en tastbare plaats in onze samenleving.

Wertheimpark

De plek waar wij een dergelijke namenwand graag zouden zien verrijzen is het Wertheimpark in Amsterdam. In dit gedeelte van de stad zijn tal van plaatsen die in de herinnering aan en de herdenking van de oorlog een rol spelen, zoals het Nationaal Auschwitz Monument in het park zelf, het Verzetsmuseum, de Hollandsche Schouwburg en de Dokwerker.

Hieronder kunt u de steunbetuiging tekenen

U steunt daarmee het Nederlands Auschwitz Comité in hun initiatief de namenwand in Nederland gerealiseerd te krijgen. De door u verstrekte gegevens zullen uitsluitend worden gebruikt voor het op deze website beschreven doel. Uw gegevens zullen niet worden bewaard of gebruikt voor andere doeleinden.

teken de steunbetuiging

Israël en Palestina: Na 60 jaar twee staten?

Onderstaande opiniestuk heb ik eind november naar het Limburgs Dagblad gestuurd n.a.v. de 60^ste jaardag van het aannemen door de Verenigde Naties van de delingsresolutie van het mandaatgebied Palestina op 29 november 1947. Het werd helaas niet geplaatst. Ratna en ik stuurden rond die tijd verschillende artikelen naar dagbladen, en we namen af en toe een zinnetje van elkaar over; vandaar dat enkele formuleringen mogelijk bekend voorkomen.

 

Wouter

________________________

 

Na 60 jaar twee staten?

 

Het is nu 110 jaar na het eerste Zionistische congres, 90 jaar nadat de Britten Jeruzalem binnentrokken en de Zionisten daar een 'Joods thuis' beloofden, 85 jaar nadat de Volkenbond die belofte bekrachtigde, 70 jaar nadat de Britten een eerste deling voorstelden die in een Joodse mini-staat voorzag, 60 jaar nadat de VN een delingsresolutie aannam voor een Joodse en een Arabische staat van ongeveer gelijke grootte, 40 jaar nadat Israël ook het resterende gebied bezette, en 20 jaar na het uitbreken van de eerste intifada.

 

Een constante in deze ontwikkeling is dat de Zionisten zich pragmatisch opstelden om hun doel te bereiken. Dat doel was allereerst Joodse zelfbeschikking. Daartoe werden in de begintijd zelfs andere locaties dan het huidige Israël overwogen, daartoe werd genoegen genomen met een vage omschrijving als 'Joods nationaal thuis', daartoe werd zelfs het voorstel van een mini-staat (tandenknarsend) aanvaard, en eveneens de VN resolutie die Jeruzalem en vele andere plaatsen uit de Joodse geschiedenis en religie buiten het grondgebied van Israël liet vallen. Na de eerste intifada groeide langzaam ook het besef dat men deze gebieden tenminste voor een groot deel weer moest opgeven om (eindelijk) tot vrede te komen.

 

Een andere constante was de Arabische afwijzing van elke vorm van Joodse soevereiniteit, ook van de mini-staat van 1937. Zelfs na de verpletterende nederlaag van 1967 wees men erkenning van en onderhandelingen met Israël af. Terwijl men militair telkens weer faalde, boekte men diplomatieke successen in de Verenigde Naties, waar Israël tot de Jood onder de naties werd gemaakt door een monsterverbond van islamitische en communistische staten en ex-koloniën.

 

30 Jaar geleden doorbrak de Egyptische president Sadat de gelederen en bezocht de Knesset om Israël vrede aan te bieden. Het kostte Egypte een jarenlange Arabische boycot en Sadat zijn leven. Toen ook de communistische steun wegviel, zocht de wegkwijnende PLO naar een diplomatieke weg, erkende Israël formeel en zwoer het geweld af, daarmee de weg vrijmakend voor het Oslo vredesproces. Arafat bleef echter tegen zijn achterban een ander verhaal houden, en steunde wanneer hem dat politiek van pas kwam ook het zelfmoordterrorisme tegen Israël en uiteindelijk de tweede intifada, die het Oslo-proces ten grave droeg. Ook Israël treft hier overigens blaam, omdat na de moord op Rabin geen regering meer serieuze pogingen ondernam om de nederzettingenbouw te bevriezen.

 

Na 7 jaar van geweld wordt nu geprobeerd het vredesproces nieuw leven in te blazen. Wat Bill Clinton niet lukte in 8 jaar, denkt president Bush in 1 jaar te bereiken: een vredesakkoord en een Palestijnse staat. Bush staat niet bekend om zijn realiteitszin, maar anderzijds is al veel voorwerk gedaan. De grote lijnen van het noodzakelijke compromis zijn bekend, en de vraag lijkt vooral wie van beide leiders het eerst over de brug komt, en of ze sterk genoeg staan om de eigen achterban mee te krijgen. Premier Olmert heeft al meermaals aangegeven dat de nederzettingen en zelfs Jeruzalem bespreekbaar zijn, maar de Palestijnen geven geen krimp als het gaat om het opgeven van het 'recht op terugkeer' van de Palestijnse vluchtelingen of het erkennen van Israël als Joodse staat, twee punten die nauw samenhangen.

 

Het hele idee van de delingsresolutie van 1947 was het vestigen van een Joodse en een Arabische staat, maar als Israël gedwongen wordt om miljoenen nakomelingen van de 700.000 Arabische vluchtelingen van weleer toe te laten, dan zijn er binnenkort 2 Arabische staten in het gebied.

De Arabieren, in Palestina en daarbuiten, zijn destijds de oorlog begonnen omdat ze geen Joodse staat duldden. Na de oprichting van Israël zijn minstens evenveel Joden uit Arabische landen verdreven of gevlucht, die allemaal een nieuw thuis hebben gevonden, de meesten in Israël. De Arabieren echter hebben de Palestijnse vluchtelingen generaties lang laten verkommeren in vluchtelingenkampen, en de droom in stand gehouden van terugkeer naar een thuis dat niet meer bestaat.

 

Men maakte een kardinale fout in 1947 door deling af te wijzen, maar nog steeds zijn Palestijnen en Arabieren die bereid zijn hun eigen aandeel in het conflict te erkennen, te tellen op de vingers van één hand. Als men nu eindelijk de woorden 'Joodse staat' over zijn lippen zou krijgen, zou dat wonderen doen in Israël, vergelijkbaar met de handreiking van Sadat in 1977.

 

Wouter Brassé, Sittard

 

Alarmfases verhoogd in Europa

Vanwege de aanhoudende dreiging van terroristische aanslagen door moslim extremisten hebben verschillende Europese landen hun alarmfases verhoogd!

De Nederlandse regering heeft echter laten weten hierin niet mee te zullen gaan. "Er is niets aan de hand dat een goed gesprek bij een kopje thee niet kan oplossen", aldus minister van cultuurrelativisme Ella Vogelaar.

 

 

Wouter ;-)!

______________________________________

 

 

ALERT LEVELS AT EU

 

 

The English are feeling the pinch in relation to recent terrorist threats and have raised their security level from "Miffed" to "Peeved." Soon, though,  security levels may be raised yet again to "Irritated" or even "A Bit Cross."  Londoners have not been "A Bit Cross" since the blitz in 1940 when tea supplies all but ran out. Terrorists have been re-categorized from "Tiresome" to a "Bloody Nuisance." The last time the British issued a "Bloody  Nuisance" warning level was during the great fire of 1666.

Also, the French government announced yesterday that it has raised its terror alert level from "Run" to "Hide." The only two higher levels in France are  "Surrender" and "Collaborate". The rise was precipitated by a recent fire that destroyed France's white flag factory, effectively  paralyzing the  country's military capability.

 

It's not only the English and French  that are on a heightened level of alert.

 

Italy has increased the alert level from "Shout Loudly and Excitedly" to "Elaborate Military  Posturing." Two more levels remain: "Ineffective Combat Operations" and "Change Sides."
  
The Germans also increased their alert state from "Disdainful Arrogance" to "Dress in Uniform and Sing Marching Songs." They also have two higher levels:  "Invade a Neighbor" and "Lose."
  
Belgians, on the other hand, are all on holiday as usual, and the only threat they are worried about is NATO pulling out of Brussels .
 
The Spanish are all excited to see their new submarines ready to deploy.  These beautifully designed subs have glass bottoms so the new Spanish navy can get a really good look at the old Spanish navy.

 

 

Source: http://www.mideastweb.org

 

Digitaal profiel en zelfbeeld in de 21ste eeuw

"Broadcast Yourself?" - Een paar korte gedachten over het internettijdperk & het (virtuele) imago...

Tijd verliezen op het wereldwijde web

 

Ik heb allang geen tijd meer voor computerspelletjes of rondgemailde filmpjes en pps-jes met grappige of mooie beelden en moppen of wijze spreuken. Mijn computertijd gaat al zwaar ten koste van zaken als het huishouden, en soms zelfs van echte kontakten met vrienden.

 

Ik doe graag inhoudelijke zaken op de computer, zoals genealogie en politiek. Dat is al lastig genoeg. Vaak wint de nieuwsgierigheid het van de doelgerichtheid, en klik je op allerlei links om meer of minder relevante webpagina's te bekijken. Altijd goed voor de algemene ontwikkeling en om een bredere kijk op de (virtuele) wereld te krijgen, verzin je dan.

 

Begin november kreeg ik een uitnodiging om bij Facebook te komen, dat is een profielwebsite zoals de Nederlandse Hyves. Het kwam van een politieke bondgenoot, dus ik dacht dat het wellicht een nuttig hulpmiddel was om onze websites en doelen te promoten. Ik heb me dus geregistreerd en een profiel aangemaakt, fotootje erbij, gekeken wie er nog meer op zaten en vrienden uitgenodigd. Je kon zowaar nog goede (en minder goede) doelen selekteren om virtueel te ondersteunen, elkaar berichtjes sturen, en er was een onwijs lange reeks mogelijkheden om allerlei speeltjes en flauwekulletjes toe te voegen. Het resultaat was wel geinig, maar je profiel is maar beperkt zichtbaar, alleen voor Facebook leden in dezelfde groep, en na een week had ik het wel weer gezien.

 

Het is wel een aardige manier om jezelf makkelijk een imago te bezorgen en ergens bij te horen, en in elk geval stukken goedkoper dan dure merkkleding en assecoires aanschaffen, laat staan fysieke verbouwingen ondergaan. (Tegen Photoshop kan sowieso geen extreme makeover op!)

 

 

Zelfbeeld

 

Precies een maand later had ik hetzelfde met YouTube. Dit keer wilde ik slechts een hallootje posten als comment bij een oude bekende die ik daar aantrof. Helaas, dat kon alleen als ik een profiel aanmaakte... Dus daar ging ik weer. Ik ben nu officieel ook YouTuber!

 

Prettige bijkomstigheid was dat ik één filmpje van mezelf op mijn computer had, ooit door een collega gemaakt met zijn mobieltje, maar ik had geen programma op mijn computer dat een mp4 kon afspelen. De enige methoden om mezelf te kunnen bewonderen bleven daardoor toch mijn spiegel en mijn foto's. Het is niet eens zozeer ijdelheid, maar het is fascinerend en bevreemdend om jezelf te zien bewegen en te horen praten op een filmpje. Mijn enige twee eerdere keren waren alweer in de jaren '80, en in de jaren '90 nog een keer op de lokale radio. (De oude filmpjes van mijn oom uit mijn kleutertijd laat ik dan even buiten beschouwing.)

 

Elke keer is er weer die verbazing: ben ik dat? Is dat hoe ik naar anderen klink en overkom?

 

 

(Ben ik dit?)

 

De meeste mensen weten wel min of meer hoe ze van binnen zijn, maar hoeveel hebben een reëel beeld van hun eigen buitenkant? Het is altijd een vrij kleine minderheid geweest die met een home-videocamera familiefilmpjes opnam, of die op TV komt.

 

Voor de meeste hedendaagse jongeren, met al hun mobieltjes en webcams, moet die buitenkant echter geen verrassing meer zijn. Zou er al onderzoek gedaan worden naar de gevolgen van dit door de digitale video-revolutie bijgestelde zelfbeeld?

 

Mij lijkt dat het toch een aanzienlijke impact moet hebben, en dat je je zelfbewuster - en misschien ook juist manipulatiever? - gaat gedragen...

 

 

Wouter (of is het Wil?)

 

Boek en DVD over speurtocht naar Settela Steinbach

Bij Just Publishers verschijnt de boek- + DVD-uitgave Settela

Settela Steinbach (1934-1944)

 

Tientallen jaren gold een Nederlandse foto als een van de iconen van de Jodenvervolging. Het is de foto van het gezicht van een meisje van een jaar of tien, gefotografeerd terwijl zij uit de deuropening van een goederenwagon kijkt. De bestemming van de goederentrein die uit Westerbork vertrekt is de gaskamers van Auschwitz-Birkenau. Het beeld van het meisje ontbreekt in vrijwel geen enkele documentaire over de Holocaust.  

Journalist Aad Wagenaar ging op zoek naar de identiteit van het anonieme meisje. Hij ontdekte dat zij niet Joods was, maar een van de 245 Sinti en Roma ('zigeuners') die op 19 mei 1943 vanuit Westerbork op transport werden gesteld naar Auschwitz. De zoektocht van Wagenaar duurde ruim een jaar. Uiteindelijk, na veel tegenslag en omwegen, kon hij het anonieme meisje haar naam teruggeven. Over zijn wonderbaarlijke en ontroerende zoektocht schreef hij het boek Settela. Het verscheen in 1995.  

 

In de afgelopen jaren groeide Settela uit tot het symbool voor de vervolging van de Sinti en Roma tijden WO2. Haar  bekendheid werd verder vergroot door de indrukwekkende documentaire die VPRO-filmmaker Cherry Duyns over haar  maakte. Ook wordt in het boek Vrijheid geef je door van het Nationaal Comité 4 en 5 mei - dat jaarlijks landelijk wordt verspreid in de hoogste klassen van de basisscholen - al 7 jaar uitgebreid aandacht besteed aan Settela en het boek van Aad Wagenaar. Er is inmiddels een hele schoolgeneratie opgegroeid met zijn verhaal over Settela.

 

Samen met Anne Frank is Settela Steinbach nu tot een van de bekendste slachtoffers van de Holocaust of Porajmos geworden.

 

Just Publishers brengt Aad Wagenaars boek samen uit met een DVD met de documentaire van Cherry Duyns.

 

Uitvoering   : paperback
Omvang     : 176 pagina's 
Extra DVD : 60 minuten
ISBN-13     : 97890 77895 399
Prijs          : E 17,95 

 

Over de auteur/maker:
Aad Wagenaar (1947) werkte o.a. voor de Haagsche Courant en kreeg in 1990 De prijs voor de dagbladjournalistiek voor een reeks over de Nederlandse adel. Eerder schreef hij o.a. het boek Rotterdam 1940 waarvan binnenkort een geheel herziene derde druk verschijnt.

 

Cherry Duyns (1944) is journalist, televisie- en documentairemaker. Zijn werk wordt alom geprezen.

 

Over uitgeverij Just Publishers: zie www.justpublishers.nl      

 

 

Zie ook: Sinti & Roma in Sittard e.o.

 

Wereldwijs (2)

 

 

Ik vond het leuk om in dit stripje mijn oma te tekenen, die kort daarvoor (in december 1995) was overleden. Het gedrag van het figuurtje is echter gebaseerd om een ander oud vrouwtje die eens aan onze kraam kwam.

 

Jarenlang bij de Wereldwinkel werken gaf genoeg inspiratie voor een lange stripreeks, maar helaas ben ik er na 2 afleveringen mee gestopt. Ik begon wel nog aan een lang stripverhaal over een Loesje afdeling en een Sittards kraakpand, maar ook dat heb ik nooit afgemaakt. Het maakt deel uit van mijn lange lijst van onafgemaakte projekten. Iets nieuws beginnen blijkt altijd aantrekkelijker dan iets (vaak moeizaam) volhouden of tot een mooi einde brengen...

 

Striptekenen was een van mijn jeugddromen. Ik begon midden jaren '70 met het overtrekken van stripfiguren, waarna ik ook zelf personages (vooral superhelden) en verhalen ging verzinnen. Het verzinnen vond ik leuker dan het maken, dus het bleef altijd bij ontwerpen en schetsen.
Een paar tekeningen en schilderingen op posterformaat kreeg ik wel afgemaakt, waaronder een redelijk geslaagde Spinneman poster (destijds een Classics beeldverhaal, tegenwoordig bekend als Spider-Man - wat door de kleintjes ook wel "spiederman" wordt uitgesproken...), die door mijn moeder trots aan haar vriend werd getoond!

De schriftelijke tekencursus die ik na lang zeuren van haar kreeg, bleef echter weer onafgemaakt: na 1 les (van de 24) ouderwetse landschapjes en simpele cartoonfiguurtjes natekenen was mijn enthousiasme weer bekoeld.

 

Toen ik medio jaren '80 politiek aktief werd, kwam helemaal de klad in mijn striphobby. Lezen en fantaseren over mensen die de wereld redden, moest plaats maken voor een eigen poging daartoe. Dat ik daarin gefaald heb, wijt ik dan ook vooral aan het ontbreken van superkrachten. Er zitten helaas geen kryptoniërs in mijn stamboom, en voor radio-actieve spinnen ben ik als de dood!

 

Midden jaren '90, toen - toeval of niet? - mijn politieke aktivisme wat begon af te nemen, heb ik bij het Kreatief Centrum een echte striptekencursus gevolgd, gegeven door kunstenaar Fons Bloemen uit Jabeek. Het Kreatief Centrum ging in 1998 ter ziele, met dank aan het gemeentebestuur (met destijds GroenLinks erin!), dat geen reddingspoging wilde ondernemen. Een groepje enthousiaste docenten (waaronder mijn tekenlerares Tiny Bisscheroux) ging zonder subsidie door en richtte in de oude chocoladefabriek te Sittard CHOCart op, een afgeslankt creatief centrum dat nog steeds bestaat.

 

Fons Bloemen had overigens geen strip-achtergrond, maar hij was een stripverhaal aan het maken voor zijn zoontje, dat handelde over iets met een bootreis en de inheemse bevolking van Nieuw-Guinea, waar hij vaker geweest was. Op zijn website vind ik er niks over, dus of hij het ooit heeft afgemaakt???

 

Een medecursiste striptekenen die in elk geval wel heeft doorgezet, is Marissa Delbressine, destijds Elfquest-fan, die blijkens Google nu helemaal de blitz maakt met sprookjesachtige strips en animatiefilmpjes. Zie bijv. haar stripverhalen uit 2003 tot 2005 en recente animatiefilmpjes op YouTube (als Ealynn) en 'Seasons'.

 

Marissa Delbressine in Aniway 3

 

Als ik ooit weer tijd heb (en/of veel enthousiaste reakties ontvang op mijn bescheiden stripjes!) zal ik het striptekenen ook nog eens ter hand nemen.

 

 

Wouter

 

Wereldwijs (1)

Hierboven een stripje dat ik 12 jaar geleden maakte voor het Sittardse Wereldbulletin.
De twee jongens zijn uiteraard een knipoog naar Sjors en Sjimmie.
(Klik op de afbeelding en open hem in een fotoprogramma voor een grotere weergave.)

"Wereldwijs" was ook de naam van een cursus die ik 10 jaar eerder had gevolgd, waarbij zo'n 15 mensen uit de vredes- en derde wereld-beweging (hoofdzakelijk Wereldwinkeliers) zich oriënteerden op de Noord-Zuid verhoudingen en de oorzaken hier van de ellende in de Derde Wereld. Het Missionair Centrum te Heerlen (van missie-instituut uitgegroeid tot breed kennis- en cursuscentrum voor maatschappelijke vraagstukken) dat de cursus gaf, is zo'n 3 jaar geleden helaas failliet gegaan, niet lang nadat er een nieuwe directeur was aangetreden (maar dat zal toeval zijn).

De vorige directeur (die toen tevens voorzitter was van de Sittardse Wereldwinkel) had de cursus Wereldwijs bij ons gegeven, samen met een medewerker die later aktief is geworden in de Heerlense SP. Tot zijn pensioenering zag ik die directeur geregeld na zijn werk langsfietsen bij het Stadsarchief in Born, en ik kwam hem daar onlangs weer tegen bij de opvoering van "Maskerade; of, Watse Wils". Met zijn dochter heb ik midden jaren '90 in Sittard aktie gevoerd tegen autoverkeer en milieuvervuiling, maar helaas doet zij tegenwoordig een anti-Israël campagne voor "Kerk en Vrede".

De oud-bibliothecaris van het Missionair Centrum, bij wie ik destijds geregeld langs ging voor documentatie voor mijn Wereldwijs-werkstukken over Chili, de West-Sahara en Viet Nam, heeft na het faillissement nog een tijdje als vrijwilliger bij ons archief gewerkt. Ik weet niet of hij inmiddels een nieuwe baan heeft.

Waarmee ik niet wil zeggen dat de wereld klein is, maar wel dat Zuid-Limburg klein is en het idealistisch-linkse wereldje klein is: iets kleins in iets kleins waar je vaak dezelfde mensen weer tegen komt.

Aantrekkelijke jonge man zoekt dito vrouw, sex geen bezwaar

 

Aantrekkelijke jonge man, 40-er maar oogt als

30-er, licht beschadigd door onzorgvuldig gebruik,

maar kan nog jaren mee; zoekt dito vrouw.

Rimpels en beschaafd buikje geen bezwaar;

schaamhaar is een pré.

 

Wouter

_______________________________

 

http://www.beperkthoudbaar.info/

Manifest: sex moet weer haute couture worden

 

Wij willen afrekenen met het idee dat vrouwelijkheid enkel gedefinieerd wordt door schoonheid. Normaal moet weer normaal worden, het extreme is niet de norm. Seksuele vrijheid staat niet gelijk aan totale grenzeloosheid en platheid.

1. Gewoon mooi is mooi genoeg!

Benen zonder cellulitis, zonder zichtbare adertjes, pronte borsten, ronde maar toch strakke billen, zwoele lippen en een Playboypoes: vrouwen die er zo uitzien representeren niet de werkelijkheid en dus moeten we er niet massaal op willen lijken. Het is een schoonheidsideaal waaraan de gemiddelde vrouw simpelweg niet voldoet en het is een ongelukkig makende illusie. Helaas voelen veel meisjes, maar ook veel volwassen vrouwen, de druk om hun echte lichaam aan te passen aan onechte, gephotoshopte beelden. Wereldwijd durft maar twee procent van de vrouwen zichzelf mooi te noemen, blijkt uit onderzoek. Een bedroevend laag cijfer dat bewijst dat dit een existentieel probleem is voor vrouwen.

Extreme middelen als plastisch chirurgische ingrepen zijn een zegen voor mensen met ernstige afwijkingen, maar wat ons betreft is het geen middel waarmee je elke oneffenheid even wegpoetst. Wie schreef de wet waarin staat dat afwijken verkeerd is? Waarom behoeft het ouder wordende lichaam "noodzakelijk onderhoud" in de vorm van giftige stoffen, siliconen of pijnlijke facelifts? Wie heeft bepaald dat oud worden lelijk is?

Wij roepen reclamemakers en bladenredacties op om helderheid in de duisternis te scheppen: plaats onder elk gemanipuleerd, 'te mooi om waar te zijn'-beeld voortaan een kloppend bijschrift."Porieloos dankzij Photoshop."of "Dit model is digitaal smaller gemaakt en haar nek is opgerekt." Opdat iedereen voortaan fictie van realiteit kan onderscheiden.
En vrouwen: laten we elkaar eens wat minder scherp en venijnig beoordelen en categoriseren. Het man versus vrouw-denken van weleer is achterhaald; we dragen zelf ook bij aan de creatie en instandhouding van mythische schoonheidsidealen.

2. De gewillige stoeipoes in de prullenbak.

Onze gedroomde vrouw is geen humorloos symbool van nieuwe preutsheid. Maar zij is nog minder een hoer of bitch gedomineerd door kansloze wannabe pimps. Het beeld van de gewillige stoeipoes die zich op haar achterwerk laat slaan, komt ons de neus uit. Waarom kunnen schietgrage gangsters die zich omringen met 'geile' onderdanen, voorzien van gigantische nepborsten, rekenen op eindeloos veel zendtijd? Sinds wanneer is onderdanigheid een bewonderenswaardige eigenschap? Naar wiens respect en goedkeuring is zo'n jonge vrouw op zoek? Maar het is niet alleen de verguisde machocultuur van rappers waar wij ons aan storen, de vrouw als 'Playboybunny' is overal. Paris Hilton vult lapdancend haar realityshow, Jessica Simpson vleit zich gedwee over een autokap. En de vrouwelijke 'sterren' in Ranking the Stars debatteren uren met Paul de Leeuw over 'wie de lekkerste is'. Wij geloven niet in de girlpower, zoals bezongen door krioelende Pussycat Dolls. Een vrouw kan sexy zijn op vele manieren. Echte seks is spannend, vreemd, ingewikkeld en divers. Het beeld van nu is eendimensionaal en te gemakkelijk. Vooralsnog lijken de motto's sex sells & money talks het van trots en eigenheid te winnen.

3. Seksualiteit is geen confectie, maar haute couture.

De uitverkoop, sterk beïnvloed door internet, is voorbij. In het afgelopen decennium bleek elk seksueel exces binnen handbereik. Een simpele zoekopdracht via Google levert filmpjes op van vrouwen die zich laten onderpoepen, mensen die paarden pijpen en dames die zich gewillig in alle denkbare gaten tegelijk laten neuken. Wie op tv verwacht dat beelden van seks hand in hand gaan met emoties die horen bij liefde of verliefdheid, komt bedrogen uit. Wie dat vervolgens hardop constateert wordt voor esoterische geitenwollensok uitgemaakt of als enge feministe neergesabeld. Want: "Het is toch geweldig en vooruitstrevend dat we dit allemaal kunnen zien?"
Wij vinden die verkrampte progressievelingen achterhaald. Seksuele vrijheid staat niet gelijk aan totale grenzeloosheid en platheid. Veertig jaar geleden was er aan het begin van de seksuele revolutie nog veel te bevechten, maar wat is de betekenis van seksuele vrijheid als die gelijkstaat aan 'alles móet kunnen'? Tegelijkertijd willen we ook niet dat seksualiteit weer een alliantie aangaat met waarden als schaamte en eer of met een godsdienst. Zo verwordt een discussie over een gouden bikini tot een pingpongspel tussen preuts en vrijgevochten, conservatief en liberaal. Vrouwen moeten zelf een vuist maken tegen de eenzijdige wijze waarop vrouwelijkheid en seksualiteit momenteel gedefinieerd worden."

Wie leert jongeren om de beelden en teksten die ze via de verschillende media consumeren in perspectief te plaatsen? Tieners zijn bedreven internetters, maar zijn zij ook opgewassen tegen de overkill aan harde seks, vage figuren, obscure voorkeuren en commerciële machten die het world wide web bevolken?

Wij roepen het nieuwe kabinet op om het vak media-educatie op basis- en middelbare scholen in te voeren. Maak inzichtelijk hoe manipulatief media kunnen zijn en voer een open en levendig debat over seksualiteit.

Alles kan worden opgepompt en strakgetrokken, een goed stel hersens zouden een bijzondere accessoire moeten zijn. Voor wie dat waardeert, is de schoonheid van een vrouw onbeperkt houdbaar. Mocht de '0900-lekker-geil-en-pak-me-in-mijn-strakke-kontje-trend' onomkeerbaar zijn, dan hopen wij in ieder geval op een luidruchtige, kritische tegenbeweging.

Dit manifest is een eerste aanzet. Wij vragen iedereen die zich in bovenstaande tekst kan vinden, man en vrouw, ons manifest te ondertekenen op deze website. Verder verzoeken wij iedereen om met eigen ideeën en acties te komen om seksualiteit en het schoonheidsideaal een andere wending te geven.

 

Larissa Pans (historica, freelance-journalist), Marije Lieuwens (freelance-journalist) en Myrthe Hilkens (journalist De Pers), Sunny Bergman (documentairemaakster, o.a. van 'Beperkt Houdbaar') en Stine Jensen (docent literatuurwetenschap aan de VU en publiciste).

 

ICCO koosjer?

Reaktie op het artikel "Niet echt uit Israël" in het blad "People Planet Profit" van Goede Waar en Co., Jrg. 6 nr. 2, november-december 2007.

 

 

Mieke Zagt van ICCO is campagne aan het voeren tegen Israëlische produkten waarvan niet gegarandeerd kan worden dat ze niet uit de bezette gebieden komen. In een interview met haar in "People Planet Profit" lopen verschillende zaken door elkaar: dat Israël produkten uit de Joodse nederzettingen naar Europa exporteert, dat die herkomst vaak niet wordt aangegeven, dat Israël daarmee de afspraken uit het EU Associatieverdrag schendt, en of het wenselijk is deze produkten te boycotten.

 

Op zich is de import van produkten uit de Joodse nederzettingen naar de EU geoorloofd. Alleen zouden die als zodanig aangegeven dienen te zijn, omdat ze buiten de gunstige handelsvoorwaarden van het Associatieverdrag vallen. Door niet aan te geven welke produkten wel en niet uit de nederzettingen afkomstig zijn, schendt Israël het verdrag. Van heimelijk 'omkatten', zoals Mieke Zagt suggereert, lijkt echter geen sprake, eerder van een principekwestie. Men komt er openlijk voor uit de Israëlische wetgeving te volgen, die geen onderscheid maakt tussen Israëlisch grondgebied en dat van de nederzettingen.

 

Het ICCO is geen club die zich bezig houdt met Europese douane regels of etikettering van voedingsmiddelen. De enige denkbare reden waarom zij van deze kwestie een punt maakt - al jaren overigens - is om produkten afkomstig uit Joodse nederzettingen te kunnen boycotten. Bepaalde produkten boycotten is ieders goed recht. Ikzelf boycot van-alles-en-nog-wat dat mij niet aanstaat, en het is geen geheim dat de nederzettingen een probleem zijn voor het sluiten van een vredesverdrag met de Palestijnen.

Vreemd genoeg bestrijdt ICCO dat ze een boycot van de nederzettingen nastreeft. Ze wil slechts dat de consument goed geïnformeerd wordt om een eigen keuze te kunnen maken, en dat de EU niet ongewild de nederzettingen subsidieert door deze produkten vrij van heffingen binnen te laten. Toch ijvert Mieke Zagt uit hoofde van ICCO voor een boycot, met als eis het vermelden van de precieze herkomst van de produkten en het betalen van de daarbij horende importheffingen. Zolang aan die eis niet wordt voldaan wil ze dus alle produkten uit Israël uit de winkels hebben. Het heeft iets weg van een wagen met een paard erachter.

 

Het nederzettingenbeleid kan men bekritiseren, het 'omzeilen' van bepalingen in het Associatieverdrag ook, maar om op grond hiervan 'het zekere voor het onzekere te nemen' en alle Israëlische produkten te boycotten die mogelijk (deels) van nederzettingen afkomstig zijn, gaat mij een paar stappen te ver. Het riekt naar een stok om een hond mee te slaan. Wordt er bij produkten uit Marokko of China ook op gelet of deze niet geproduceerd zijn door Marokkanen die in de bezette West-Sahara wonen of Chinezen die in bezet Tibet wonen?

 

Ik was dit jaar in Jeruzalem en kocht in de 'bezette' Oude Stad een horloge in de Arabische souk. Volgens de logica van ICCO en Co. had ik dat horloge niet mogen kopen in een Joodse winkel in de oude Joodse wijk van Jeruzalem, want dat zijn illegale kolonisten. ("... inclusief Oost-Jeruzalem" zetten ze er altijd netjes bij in hun protesten). Oost-Jeruzalem omvat de gehele Oude Stad inclusief de Klaagmuur en de Joodse wijk, en ook de Joodse begraafplaats op de Olijfberg.

 

Het gebruik van de term "niet koosjer" door Mieke Zagt laat een nare smaak na in mijn mond, viezer dan de bijsmaak van Golan-wijn. Nuchter bezien kan men overigens de vraag stellen of wijn van een Golan onder Syrisch bestuur nu echt frisser smaakt dan onder Israëlisch bestuur.

 

 

Wouter Brassé, Sittard

 

Things that you're liable to read in the Bible stories...

Het is niet mijn bedoeling om deze blog te blijven vullen met ontvangen e-mails, maar deze was wel erg leuk, en aangezien ik nog geen tijd had om nieuw eigen materiaal te schrijven...

 

Wouter.

__________________

 

 

PAY SPECIAL ATTENTION TO THE WORDING AND SPELLING.
IF YOU KNOW THE BIBLE EVEN A LITTLE,
YOU'LL FIND THIS HILARIOUS!  

 IT COMES FROM A CATHOLIC ELEMENTARY SCHOOL TEST.
KIDS WERE ASKED QUESTIONS
ABOUT THE OLD AND NEW TESTAMENTS. 

THE FOLLOWING STATEMENTS ABOUT THE BIBLE
WERE WRITTEN BY CHILDREN.

THEY HAVE NOT BEEN RETOUCHED OR CORRECTED.
iNCORRECT SPELLING HAS BEEN LEFT IN.



1.  IN THE FIRST BOOK OF THE BIBLE, GUINESSIS,

GOD GOT TIRED OF CREATING THE WORLD,

SO HE TOOK THE SABBATH OFF.

2.  ADAM AND EVE WERE CREATED FROM AN APPLE TREE.

NOAH'S WIFE WAS JOAN OF ARK.  NOAH BUILT AND ARK

AND THE ANIMALS CAME ON IN PEARS.


3.  LOTS WIFE WAS A PILLAR OF SALT DURING THE DAY,

BUT A BALL OF FIRE DURING THE NIGHT.


4.  THE JEWS WERE A PROUD PEOPLE AND THROUGHOUT

HISTORY THEY HAD TROUBLE WITH UNSYMPATHETIC GENITALS.


5.  SAMPSON WAS A STRONGMAN WHO LET HIMSELF BE

LED ASTRAY BY A JEZEBEL LIKE DELILAH.


6. SAMSON SLAYED THE PHILISTINES WITH

THE AXE OF THE APOSTLES.


7.  MOSES LED THE JEWS TO THE RED SEA WHE RE

THEY MADE UNLEAVENED BREAD WHICH IS BREAD

WITHOUT ANY INGREDIENTS .


8,  THE EGYPTIANS WERE ALL DROWNED IN THE DESSERT.

AFTERWARDS, MOSES WENT UP TO MOUNT CYANIDE

TO GET THE TEN COMMANDMENTS.


9.  THE FIRST COMMANDMENT WAS WHEN EVE TOLD ADAM

TO EAT THE APPLE.


10.  THE SEVENTH COMMANDMENT IS THOU SHALT NOT

 ADMIT ADULTERY.


11.  MOSES DIED BEFORE HE EVER REACHED CANADA.

THEN JOSHUA LED THE HEBREWS IN THE BATTLE OF GERITOL.


12.  THE GREATEST MIRICLE IN THE BIBLE IS WHEN JOSHUA

TOLD HIS SON TO STAND STILL AND HE OBEYED HIM.


13.  DAVID WAS A HEBREW KING WHO WAS SKILLED AT PLAYING

THE LIAR.  HE FOUGHT THE FINKELSTEINS,

A RACE OF PEOPLE WHO LIVED IN BIBLICAL TIMES.


14.  SOLOMON, ONE OF DAVIDS SONS, HAD 300 WIVES

AND 700 PORCUPINES.


15.  WHEN MA RY HEARD SHE WAS THE MOTHER OF JE SUS,

SHE SANG THE MAGNA CARTA.


16.  WHEN THE THREE WISE GUYS FROM THE EAST SIDE ARRIVED

 THEY FOUND JESUS IN THE MANAGER.


17.  JESUS WAS BORN BECAUSE MARY HAD

AN IMMACULATE CONTRAPTION.

 

18.  ST. JOHN THE BLACKSMITH DUMPED

WATER ON HIS HEAD.


19.  JESUS ENUNCIATED THE GOLDEN RULE,

WHICH SAYS TO DO UNTO OTHERS

BEFORE THEY DO ONE TO YOU.

HE ALSO EXPLAINED A MAN DOTH NOT

LIVE BY SWEAT AL ONE.


20.  IT WAS A MIRICLE WHEN JESUS ROSE

FROM THE DEAD AND MANAGED TO GET

THE TOMBSTONE OFF THE ENTRANCE.


21.  THE PEOPLE WHO FOLLOWED THE LORD

WERE CALLED THE 12 DECIBELS.


22.  THE EPISTELS WERE THE WIVES OF THE APOSTLES.


23.  ONE OF THE OPPOSSUMS WAS ST. MATTHEW

WHO WAS ALSO A TAXIMAN.


24.  ST. PAUL CAVORTED TO CHRISTIANITY.

HE PREACHED HOLY ACRIMONY WHICH IS

ANOTHER NAME FOR MARRAIGE.


25.  CHRISTIANS HAVE ONLY ONE SPOUSE.

THIS IS CALLED MONOTONY.

Oorlog om vrede? - One Voice versus ISM

Ik deel het cynisme van de Egyptische Zandaap betreffende One Voice en de vredesvooruitzichten niet, maar moest wel lachen om zijn weergave van de ISM activisten. Ze doen een beetje denken aan Tanja Nijmeijer, die naieve linkse idealiste die zich in de Colombiaanse jungle bij de FARC aansloot, en zich vervolgens beklaagde dat de commandantes alleen oog hadden voor haar rondborstige kameraden.

 

 

Wouter

 

 

Achtergronden van onderstaande kwestie:

donderdag 11 oktober 2007 - OneVoice Movement houdt 18 oktober internationale manifestatie

donderdag 11 oktober 2007 - Boycot de twee-staten oplossing?

dinsdag 16 oktober 2007 - OneVoice Movement stelt manifestaties 18 oktober uit

dinsdag 23 oktober 2007 - President Abbas bevestigt dat OneVoice mandaat met zijn beleid overeenstemt

_______________________________

Monday, 15 Oct 2007

One Voice vs. The ISM

One Voice is another misguided Grass roots efforts led by people that think that the israeli palestinian conflict is one that people are interested in solving and that could be confronted if we all were united and demanded peace. This, of course, is horse poop, because this conflict has many people who have seriously vested interests in never ending it, starting from the palestinian and israeli leaderships (Yes, that includes Fatah, Hamas, Kadima, Likud and Labour), passing by the international Jihady groups who use it as a fantastic recruitment tool for late-teens/ early-twenties kids who have nuttin better to do than hope to die for a cause  and arab governments that would collapse if no enemy such as israel existed, and ending with so called Humanitarian organizations who would lose both purpose and funding if the conflict was ever resolved. The latter is usually comprised of idiotic Hippies from western countries who want some sort of validation for their  socialist leftists beliefs so they go to Gaza and the westbank, buy and wear Koufeyas, take pictures with smiling palestinian children to be placed on facebook later, start rowdy demonstrations and attack IDF soldiers who respond in kind, and return home with "you don't know what it was like; I was there man. The Zionazis threw teargas canisters at me and shit" stories that validate them as experts on the palestinian-israeli conflict in front of their tofu-eating-Che-Guevara-Idolizing compatriots, and leave the Palestinians to face the aftermath of their actions.  

The International Solidarity movement is such an organization, and it chose to start a fight with the One Voice people, because they didn't take an anti-Israeli position, prompting instead fo demand peace and support for a two state solution. The One Voice people were going to Organize concerts, and of course the ISM started pointing at them and screaming "Zionist agents who want the palestinian sell away their rights and cause", which lead some crazy freaks from their compatriots to send death threats to arabic singers who were supposed to perform and got the whole thing cancelled. The ISM people, adding insult to injury, decided to have their own concert on that same day, which singers of course were not threatened at all. 

Funny how that works out.

Actie GroenLinks en SP rond Uruzgan in Sittard - 25 okt. 2007

Tot nu toe waren mijn problemen alleen met het landelijk van GroenLinks, niet met de lokale afdeling.

Dat verandert als onze afdeling zich aktief achter het standpunt schaart dat de Uruzgan missie niet verlengd moet worden. Een fakkeloptocht associeer ik toch eerder met mensenrechten, anti-racisme en protesten tegen zinloos geweld.

 

Dat de meerderheid van de bevolking tegen verlenging is, is een probleem, want zo'n missie moet op brede steun onder de bevolking kunnen rekenen. Voor GL kan het echter geen groot argument zijn, want de meeste GroenLinks standpunten worden ook maar door een klein deel van de bevolking gesteunt.

 

De situatie in Afghanistan is zeker zorgwekkend, en de kans van slagen van de militaire missie is moeilijk in te schatten. Is de oorlog echter 'zinloos'? Hebben de Afghanen het nu niet beter dan in de periode 1979-2001? Veiligheid is relatief: tijdens de 10 jaar Sovjetbezetting zouden er anderhalf miljoen (!) doden zijn gevallen.

De Taliban voerden nadien 5 jaar lang een middeleeuws islamitisch schrikbewind:

 

Ze gingen meteen over tot het verplichten van top-tot-teen bedekkingen voor vrouwen (burqa's) en baardgroei voor mannen, en tot het verbieden van onderwijs voor vrouwen, van foto's en video en verder elke vorm van afbeelden van levende wezens, en zelfs tot een verbod van het altijd zo populaire vliegeren. In 2000 bliezen de Taliban de boeddhabeelden van Bamyan op, en bereidden een wet voor die niet-moslims verplichtte een merkteken te dragen. Lijfstraffen zoals amputatie, verminking en zweepslagen werden ingevoerd, en de bevolking van Kaboel werd verplicht executies in het voetbalstadion bij te wonen.

 

Zet Nederland "levens op het spel"? Die van onze militairen, ja. De levens van de Afghanen stonden al lang op het spel.

 

Wil GroenLinks de Afghanen dan aan hun lot overlaten? Die indruk dringt zich wel op, want ze bieden géén alternatief voor de "vechtmissie"!

 

"Wij pleiten voor internationale solidariteit en investering in ontwikkelingshulp, niet oorlogsvoering."

 

Internationale solidariteit? Dat bekt lekker bij traditioneel links, maar is een holle frase. Vanwege de internationale solidariteit zitten onze jongens en meiden daar immers juist, met gevaar voor eigen leven en tegen hoge financiële kosten voor de Nederlandse staat. (Nee, Afghanistan heeft geen olie.)

 

Ontwikkelingshulp?? Hoe wil men die dan geven??? Een hulpverlener die een schooltje bouwt en meisjes gaat leren lezen en schrijven wordt door de Taliban aan de hoogste boom opgeknoopt....

 

 

Wouter
_____________________

Donderdagavond 25 oktober actie GroenLinks en SP rond Uruzgan in Sittard.

Op Donderdag 25 oktober is er in Noordwijk een Navo-top met alle 26 ministers van defensie. Op de agenda staat ondermeer het sturen van nieuwe troepen naar Afghanistan. Het is zaak om de maatschappelijke druk op dit besluit de komende weken op te voeren. Daarom organiseert het Platform Troepen Terug uit Afghanistan (GroenLinks, SP, Internationale Socialisten, Platform tegen de Nieuwe Oorlog) op donderdag 25 oktober een manifestatie met de leus: Geen Verlenging Missie Uruzgan.  Dat zal in de middag plaatsvinden in Noordwijk. Parallel wordt er in een groot aantal steden aan het begin van de (koop) avond een fakkelwake georganiseerd waarbij krantjes uitgedeeld en handtekeningen opgehaald kunnen worden.

Na wekenlang uitstellen zal de regering in de komende weken een besluit moeten nemen over de verlenging van de Nederlandse militaire missie in Uruzgan. Dit ligt zeer gevoelig; hoewel een  meerderheid van de bevolking tegen verlenging is, lijkt de regering af te koersen op voortzetting van de Nederlandse militaire aanwezigheid in Afghanistan - terwijl dagelijks duidelijker wordt dat de NAVO vooral oorlog voert, waarin van de beloofde wederopbouw nauwelijks iets terechtkomt.

In Sittard-Geleen hebben GroenLinks en de SP de handen ineen geslagen en zij organiseren op donderdagavond 25 oktober een publieksactie in Sittard. Verzamelen om 19u30 bij het NS station en dan lopen we door de stad naar de Markt. Neem fakkel of kaars mee! Het bestuur van GroenLinks roept onze leden en sympathisanten op om mee te doen. Probeer een uurtje mee te doen. Laten we ook vanuit Sittard-Geleen een helder signaal afgeven dat we een einde willen maken aan deze vechtmissie.

U kunt ook de petitie tekenen , met als tekst:

"Het is onacceptabel dat het leven van zowel Afghanen als Nederlanders op het spel wordt gezet voor deze zinloze oorlog. Wij pleiten voor internationale solidariteit en investering in ontwikkelingshulp, niet oorlogsvoering. Wij roepen op voor terugtrekking van de troepen en tegen een verlenging van de missie na augustus 2008"

Quotes: When Insults Had Class

These glorious insults are from an era when cleverness with words was still valued, before a great portion of the English language got boiled down to 4-letter words!

When Insults Had Class:

"I feel so miserable without you; it's almost like having you here." - Stephen Bishop

"He is a self-made man and worships his creator." - John Bright

"I've just learned about his illness. Let's hope it's nothing trivial." - Irvin S. Cobb

"He has all the virtues I dislike and none of the vices I admire." - Winston Churchill

"A modest little person, with much to be modest about." - Winston Churchill

The exchange between Churchill & Lady Astor: She said, "If you were my husband I'd give you poison," and he said, "If you were my wife, I'd drink it."

A lady told Winston Churchill at some party: "Mr Churchill, you are drunk". Churchill replied, "And you, madam, are ugly. But in the morning, I will be sober".

"I have never killed a man, but I have read many obituaries with great pleasure." - Clarence Darrow

A member of Parliament to Disraeli: "Sir, you will either die on the gallows or of some unspeakable disease."
"That depends, Sir," said Disraeli, "on whether I embrace your policies or your mistress."

"He has never been known to use a word that might send a reader to the dictionary." - William Faulkner (about Ernest Hemingway).

"Poor Faulkner. Does he really think big emotions come from big words?" - Ernest Hemingway (about William Faulkner)

"Thank you for sending me a copy of your book; I'll waste no time reading it." - Moses Hadas

"He had delusions of adequacy." - Walter Kerr

"He can compress the most words into the smallest idea of any man I know." - Abraham Lincoln

"I didn't attend the funeral, but I sent a nice letter saying I approved of it." - Mark Twain

"I am enclosing two tickets to the first night of my new play; bring a friend.... if you have one." - George Bernard Shaw to Winston Churchill

"Cannot possibly attend first night, will attend second... if there is one." - Winston Churchill, in response.

"He is not only dull himself, he is the cause of dullness in others." - Samuel Johnson

"He is simply a shiver looking for a spine to run up." - Paul Keating

"There's nothing wrong with you that reincarnation won't cure." Jack E. Leonard

"I've had a perfectly wonderful evening. But this wasn't it." - Groucho Marx

"He has the attention span of a lightning bolt." - Robert Redford

"They never open their mouths without subtracting from the sum of human knowledge." - Thomas Brackett Reed

"In order to avoid being called a flirt, she always yielded easily." - Charles, Count Talleyrand

"He loves nature in spite of what it did to him." - Forrest Tucker

"Why do you sit there looking like an envelope without any address on it?" - Mark Twain

"His mother should have thrown him away and kept the stork." - Mae West

"Some cause happiness wherever they go; others, whenever they go." - Oscar Wilde

"He uses statistics as a drunken man uses lamp-posts... for support rather than illumination." - Andrew Lang (1844-1912)

"He has Van Gogh's ear for music." - Billy Wilder

"He has no enemies, but is intensely disliked by his friends." - Oscar Wilde


Deze quotes worden sinds enige tijd via e-mail rondgestuurd (waarbij sommigen quotes toevoegen), en ik zag ze op nog 2 andere blogs staan.

Wouter

 

We zijn er nog steeds (Myrthe over Joods zijn)

Dit verhaal kwam ik tegen toen ik n.a.v. een vraag informatie zocht over Joodse identiteit volgens de joodse wet.

 

 

Wouter

_______

31 mei 2006

We zijn er nog steeds

We zijn er nog steeds

Mijn vader is joods, mijn moeder niet. Volgens de traditionele joodse wet ben ik dus niet joods. Heel lang heb ik met deze bizarre regel moeite gehad. Je hebt een joodse vader, een joodse achternaam, misschien zelfs wel wat uiterlijke kenmerken -al bestaan die officieel niet- en het belangrijkste: je voelt je verbonden met je joodse afkomst. Maar je bént het niet.

Doodvermoeiend is het om steeds de vraag te moeten beantwoorden of mijn moeder al dan niet joods is - meestal wordt deze vraag gesteld door niet-joden - en vervolgens het stempel 'niet-joods' opgedrukt te krijgen. Als je deze lieden naar hun verdere kennis over het jodendom vraagt, blijft het meestal opvallend stil. Terwijl dezelfde mensen bepaalde karaktertrekken van mij dan weer typisch joods vinden. Juist, ja.

De definitie van 'wie is joods' is gebaseerd op de traditionele joodse wetgeving en luidt: 'Alleen die persoon waarvan de moeder ten tijde van de geboorte een jodin was of de persoon die zich vrijwillig tot het jodendom heeft bekeerd op grond van de joodse wetten is joods.' Dat deze regel zo'n 2000 jaar geleden uit nood geboren was, was begrijpelijk, omdat in die tijd veel kinderen geboren werden uit een joodse moeder als gevolg van verkrachting, slavernij of ander sexueel misbruik, en de identiteit van de vader dus vaak niet te achterhalen was.

Met deze kennis stapte ik ooit naar de rabbijn van een liberale joodse gemeente. Dat leek me om te beginnen wel zo veilig. Ik vroeg hem waarom in deze tijd van DNA-onderzoeken en de mogelijkheid tot het doen van een vaderschapstest, deze achterhaalde regel niet aangepast kon worden. Er zijn tenslotte nu zoveel kinderen met 'slechts' een joodse vader, die niet het recht hebben zich joods te noemen of te voelen, die worstelen met hun identiteit. De rabbijn was het met me eens. 'We hebben helaas nog steeds te maken met bureaucratie', zei hij cynisch, 'en ik ontvang per dag gemiddeld zes jonge mensen die, vanuit dezelfde situatie als die van jou, mij dezelfde vraag komen stellen. Je bent zeker niet de enige.' Wat hem betrof was ik welkom in zijn gemeente, maar lid mocht ik nog niet worden. Ik zou dan toch eerst de 'verkorte' procedure moeten doorlopen, om als joods erkend te kunnen worden. Omdat mijn vader joods is, zou me dit zo'n twee jaar kosten, i.p.v. de vijf jaar die staat voor niet-joden die zich willen bekeren.

Hij stuurde me weg met de mededeling dat ik eerst maar eens een tijd zijn liberale sjoel moest gaan bezoeken en dan na een jaar samen met hem te bekijken of het mij de moeite waard zou zijn om deze toch redelijk zware procedure te gaan doorlopen, of dat ik kan leven met de beslissing  om niet officieel erkend te worden, maar dat mijn volgens hem onmiskenbare 'joodse ziel' voldoende is om de bevestiging in mijzelf te vinden.

Het waren wijze en realistische woorden en ik ben hem dankbaar dat hij me niet als een religieuze fanatiekeling heeft weggestuurd of juist heeft overgehaald om zo snel mogelijk 'uit te komen', zoals dat zo mooi heet als je officieel joods wordt. Zijn raad heb ik opgevolgd en ik heb met grote regelmaat op shabbat-avond en op joodse feestdagen zijn sjoel bezocht en deed eindelijk de kennis op, die ik al die tijd had gemist.

Dat het mij aan die kennis ontbrak, kwam door de beslissing van mijn vader om mij en mijn zusjes niet joods op te voeden. Hij heeft ons ook geen joodse namen willen geven en vond dat we beter niet konden spreken over onze afkomst. In zijn ogen is het verstandiger om als jood low profile door het leven te gaan, het niet teveel uit te dragen. Van mijn vader, die de oorlog heeft overleefd dankzij zijn moedige onderduikouders, kan ik deze houding heel goed begrijpen. Voor hem betekende het, ook nog heel lang na de oorlog, dat je joodse identiteit je doodvonnis kon betekenen.

De rabbijn kreeg gelijk, ik accepteer dat ik ben wie ik ben. Joods, niet-joods, een 'vader-jood' of wat dan ook. Het maakt me niet meer zoveel uit, alleen ikzelf bepaal of ik me joods mag voelen. Regels of geen regels. Overigens had Hitler zo'n 60 jaar geleden wel raad met me geweten, maar die gruwelijke vergelijking mag ik eigenlijk niet trekken.

Maar juist door mijn geschiedenis, door wat er met een deel van mijn familie is gebeurd in WOII, voel ik soms de strijdlust om mijn joodse afkomst wel uit te dragen en er niet meer ingewikkeld en bagatelliserend over te doen. Binnenkort ben ik van plan naar Auschwitz af te reizen, om daar mijn door de Duitsers omgebrachte familie te herdenken en er mijn eer te betonen aan alle slachtoffers van deze onvoorstelbare oorlog . Maar ook om daar keihard mijn middelvinger op te steken naar het omvergeworpen nazi-regime en hun weerzinwekkende 'Endlösung der Judenfrage'. Omdat het ze niet is gelukt. We zijn er nog steeds.

Myrthe