donderdag 30 april 2009

Lezing 3-5-2009: De deportatie van Geleense joden in de Tweede Wereldoorlog

 
Zie ook op mijn website: Joodse databank Sittard e.o.
 
Wouter
________________

De deportatie van Geleense joden in de Tweede Wereldoorlog
lezing door Arno Bemelmans met assistentie van Ruud Steen
op zondag 3 mei 2009 om 14.30 uur in de Ontmoetingskerk
http://www.kringenwerk.nl/


De meer dan veertig joden die in Geleen in het begin van de Tweede Wereldoorlog woonden zijn op enkelen na allen omgekomen.

Er bestaan plannen om in Geleen een monument op te richten gewijd aan hun nagedachtenis. In veel andere plaatsen, o.a. in Roermond, Beek en Sittard, staat al een dergelijk gedenkteken.

Arno Bemelmans die voor de oorlog op het Jubileumplein te Geleen werd geboren en woonde, heeft een aantal van de uit Geleen gedeporteerde joden gekend. Hij kende ook Hermina van Dam (1929) - eveneens op het Jubileumplein geboren: ze is bovendien een leeftijdgenote van de in Aken geboren Anne Frank. Hermina van Dam, Arno's buurmeisje was jarenlang onder de naam Mimi Zijlstra ondergedoken. Zij heeft de oorlog als jood in Zuid-Holland overleefd. De burgerlijke stand te Geleen had helaas geen weet meer van haar bestaan en van het gezin Van Dam, dat hier bijna twintig jaar gewoond heeft. Heel toevallig heeft Arno Bemelmans via o.a. Westerbork en met behulp van een vroegere buurjongen haar huidige woonplaats Amsterdam opgespoord en is hij weer met haar in contact gekomen.

Ze bezocht hem in Geleen verscheidene malen. Haar vader Louis stierf helaas een maand voor de bevrijding als onderduiker. Haar enige broer Gustaaf kwam om, vermoedelijk in Auschwitz.

De levendige PowerPoint-lezing waarin Hermina herhaaldelijk haar bewogen relaas vertelt, zal ongeveer een uur duren. Mevrouw Hermina van Gessel-Van Dam zal vergezeld worden door haar zoon Luc. Luc van Gessel, saxofonist en theaterman, zal een muzikale bijdrage leveren met o.a. Jiddische liederen uit zijn onemanshow "Sores, Gein en Mazzel".

Na afloop kan men napraten bij een kop koffie of thee.

Er zal op 3 mei ook meer nieuws zijn over het op te richten monument dat de belangstelling heeft van de kleine joodse gemeenschap in Zuid-Limburg.

Toegang is gratis, na afloop wordt een bijdrage voor het monument zeer op prijs gesteld.
 

woensdag 29 april 2009

Moslims meerderheid op Joodse school Birmingham

 
Ik heb niets met orthodoxe religieuze scholen, maar onderstaand artikel uit Joods Actueel is een aangename verrassing.
 
Wouter
_______________
 
 
Een joodse school, waar de helft van de leerlingen moslim is
Vrijdag 17 April 2009 0:31
 

Op King David, een basisschool in Birmingham, leren de kinderen Hebreeuws, ze zeggen joodse gebeden op, eten koosjer en zwaaien met de Israëlische vlag. Hoe komt het dan dat de meerderheid van de leerlingen Moslim is? Jonathan Margolis ging op onderzoek.

Op King David, een basisschool in Moseley, Birmingham, worden de rapporten uitgereikt. De kinderen zitten in kleermakerszit op de grond, de ouders prutsen aan hun videocamera's. Directeur Steve Langford draagt een das met Sesamstraatmotief.

Een typisch evenement op het einde van het schooljaar dus. Maar toch is er op King David een aspect dat de school tot één van de meest bijzondere scholen van Groot-Brittanië maakt: King David is een streng joodse school. Het judaïsme is er de enige onderwezen godsdienst. Op het terrein van de school staat een synagoge. De kinderen leren er modern Hebreeuws (het Ivrit), de taal van Israël. En ze vieren de Israëlische onafhankelijkheidsdag.

Maar de helft van de 247 leerlingen op de school is moslim. Meer zelfs: de moslimouders doen al het mogelijke om hun kind op de school binnen te krijgen. Sommigen verhuizen zelfs, opdat hun kinderen op King David Hebreeuws zouden kunnen leren en op onafhankelijkheidsdag met de Israëlische vlag kunnen zwaaien. Ze doen er alles aan om bij de mensen te horen, die ze volgens bepaalde moslims tot in het diepst van hun hart zouden moeten haten.

De meeste moslimouders zijn devoot, vele vrouwen dragen een hijab of burka. Ze zeggen dat ze van het karakter van de school houden. Zelfs de koosjere maaltijden zijn populair, want de regels voor halal en koosjer voedsel zijn praktisch gelijk.

De school toont ook respect voor de islam. Zo wordt er een gebedsruimte vrijgehouden voor de kinderen en wordt er tijdens de ramadan voor moslimleerkrachten gezorgd. Op het suikerfeest worden alle moslimkinderen een fijne feestdag gewenst, en als ze willen,  kunnen ze dag in, dag uit een kufi (hoofddeksel) dragen. Vreemd genoeg verkiezen heel wat moslimkinderen een joods keppeltje.

Tijdens de rapportuitreiking zegt onderwijzeres Carol Cooper 'boker tov' tot de leerlingen. Dat is Ivrit voor 'goedemorgen'. "Goedemorgen, mevrouw Cooper", antwoorden de kinderen. De volledige schoolbevolking - moslims, joden en een handvol christenen en sikhs - declameert vervolgens het Shema, het meest heilige van alle joodse gebeden.

Het groepje violisten uit het vierde leerjaar (vijf moslims en twee joden) speelt "Little Bird, I Have Heard". Er worden even veel prijzen uitgereikt aan Hoesseins, Hassans en Shabina's dan er worden overhandigd aan Sauls, Rebecca's en Ruths. In feite versloegen de moslimkinderen zelfs hun joodse collega's. En dus gaat de Elsie Davis Prize for Progress naar een stralend kereltje dat Walid heet. De prijs voor godsdienst gaat naar Imran, een moslimjongetje met een kipah. De prijs voor het vak Hebreeuws gaat naar een jongen met de naam Habib en naar een meisje dat Alia heet.

In deze moeilijke tijden probeert King David een beetje low profile te blijven. Het baanbrekende multiculturalisme zou wel eens ongewenste aandacht kunnen krijgen. Een bordje aan de buitenmuur vertelt over het speciale karakter van de school. Waakzame camera's houden een oogje in het zeil. De school binnengaan kan alleen via één van de twee elektronische poorten. "Helaas blijft het grotendeels een undercover school", zegt Laurence Sharman, voorzitter van de PTA (Parent-Teachers Association).

De moslimouders vertellen vol vuur over hun keuze voor de King David-school, een beslissing die veel mensen in hun gemeenschap controversieel vinden.

"We kochten een appartementje speciaal in de buurt van deze school", vertelt Nahid Shafiq, moeder van Zainah (4) en Hamza (9). Nahid is getrouwd met Mohammed, een taxichauffeur. "De waarden van de school spreken ons erg aan. Niemand van ons heeft er problemen mee dat het een joodse school is. Waarom zouden we daar problemen mee hebben? De gelijkenissen binnen onze religies en onze culturen zijn veel groter dan de verschillen. Voor ons is het absoluut geen thema."

"In de moskee vragen mensen soms waarom we onze kinderen naar King David sturen, maar van vijandschap is noch in de moskee, noch in onze familie sprake. In feite namen we de beslissing over de schoolkeuze zelfs in samenspraak met heel de familie. Dit is voor ons de echte wereld. Op deze manier zouden de mensen overal  moeten samenleven. Geweld, vooroordelen en de bijhorende problemen kennen wij alleen maar van op televisie."

Fawzia Ismail, mama van Aly-Raza (9) en Aliah (6) klinkt eveneens positief. "Mijn neefje zat hier al en mijn broer stelde me de school voor. Het is dus min of meer een familietraditie aan het worden. De school bevalt ons ongelofelijk goed. Het gaat er allemaal zo vriendschappelijk aan toe. De kinderen spelen gemengd, ze gaan naar elkaars verjaardagsfeestjes en lopen bij elkaar thuis binnen en buiten. Ze leren een beetje over Israël, maar daar hebben we geen probleem mee. De gelijkenissen tussen onze volkeren en onze samenleving zijn zó talrijk."

Volgens Irum Rashid, moeder van Hanan (9) en Maryam (4) overwegen heel wat mensen die nu in de wijk Small Heath wonen te verhuizen naar Moseley. De reden? De King David-school. "Het is een vrolijke school, de sfeer is fantastisch, het eten is goed - omdat het koosjer is - en de leerlingen scoren sterk op de SAT-testen (Scholastic Aptitude Test)."

Hebben ze dan geen probleem met de lessen Hebreeuws en de joodse gebeden? "Absoluut niet", zegt één van de moeders. "Hoe meer ze weten, hoe meer ze begrijpen. Alles wat ze over de islam moeten weten, leren ze op de moskeeschool. In bad zingen onze kinderen soms Hebreeuwse liederen. Dat is een beetje verwarrend, want we spreken thuis Gujarati (een Indische taal). Maar ik vind het geweldig!"

De joodse ouders en leerkrachten die ik sprak, zijn al even enthousiast. "Het gaat niet zo goed in de wereld", vertelt een leraar. "Ik denk dat wij de wereld tonen hoe het zou moeten zijn. Onze school is eigenlijk een lichtend voorbeeld." De drie kinderen van de man gingen allemaal naar King David en waren later succesvol op de universiteit van Oxford.

Ouder Trevor Aremband komt uit Zuid-Afrika. "In Johannesburg zijn er joodse scholen, maar die zijn volledig joods. Toen we voor de eerste keer op King David kwamen, was dat een schok voor ons. Maar de integratie verloopt zo vlot. De hele hedendaagse wereld zou deze weg moeten inslaan. Mijn zoontje van acht heeft ongelofelijk veel moslimvriendjes."

Het allerbelangrijkste is, zo zeggen veel mensen me, dat de vriendschapsbanden die op King David gesmeed worden, voor eeuwig en altijd zijn. Ik hoorde iemand vertellen over Rebecca die vanuit de Verenigde Staten komt overvliegen voor het huwelijk van Fatima. Iemand vertelde me ook het verhaal van twee mannen, een jood en een moslim. Ze werden vrienden in de peuterklas, gingen later samen naar school en naar de universiteit, en vandaag wonen ze vlakbij elkaar. Met hun vrouwen en hun kinderen zijn ze momenteel samen op vakantie.

King David werd niet opgericht met de bedoeling een symbool van de interreligieuze samenwerking en vriendschap te zijn. De school startte in 1865 als "The Hebrew School", en bleef volledig joods tot het einde van de jaren vijftig.

Twee parallelle evoluties begonnen zich sindsdien af te tekenen. De moslimbevolking in sommige wijken van de middelklasse, zoals Moseley, kende een sterke groei. Tegelijkertijd nam het aantal Britse joden buiten de grote steden Londen en Manchester af. Al in het begin van de jaren zestig kwamen de eerste moslimkinderen naar de school. Maar pas recent maken ze de meerderheid van de leerlingen uit. Vandaag telt de school 35% joodse kinderen, 50% moslims en 15% christenen, sikhs en andere gelovigen.

"Veel mensen reageren erg verrast als ze zien dat onze school niet voorbehouden is aan de happy few", vertelt Langford. "Voor de helft van onze leerlingen is Engels niet de moedertaal. Het is verbazingwekkend om zien dat het toch wérkt. Sinds kort zit er een Chinees jongetje op de school. Een paar weken geleden kon hij in het Engels alleen de weg naar het toilet vragen. Nu spreekt hij vlot Engels, en kan hij het Shema perfect opzeggen."

"Je zou succes bijvoorbeeld kunnen meten aan het aantal racistische incidenten op school. De directie moet die verplicht melden aan de LEA (Local Education Authority). We kennen er maximum eentje per trimester. Een ruwe discussie met wat racistisch woordgebruik op de speelplaats rekenen we ook tot die incidenten. Ik heb ook lesgegeven op multiculturele scholen in het stadscentrum. Daar gebeurt er veel, veel meer. Misschien tellen ze daar elke week wel één of meer incidenten."

Ook op het vlak van de SATs (Scholastic Aptitude Test) en de officiële inspecties blinkt King David uit. De school krijgt op alle vlakken de score 'goed' mee, de tweede hoogste quotering. Ofsted, de inspectiedienst, besteedde in haar laatste verslag specifiek aandacht aan de mix van kinderen van verschillende rassen en religies. Uit de laatste SAT-resultaten blijkt King David voor alle vakken ver boven het nationale gemiddelde te scoren.

Steve Langford, die aan de universiteit van Warwick economie studeerde, is eigenlijk zelf ook een paradox. Zijn beide ouders behoren tot de Engelse kerk. Hij maakte kennis met het judaïsme op een joods zomerkamp in Massachusetts. Zijn interesse zorgde ervoor dat hij als leerkracht aan de slag kon op King David. Nu leert hij Ivrit in avondschool en trekt hij tijdens zijn vakanties naar Israël.

De Singers Hill-synagoge in Birmingham is één van de financiële steunpilaren van de school. De rabbijn is erg trots op Steve Langford en op de buitengewone interreligieuze reputatie van King David.

"De King David-school is verbazingwekkend", zegt rabbijn Tann. "Volgens mij werkt deze aanpak omdat racisme alleen maar door volwassenen kan aangewakkerd worden. Kinderen zijn uit zichzelf nooit racistisch. ze willen gewoon vrij en blij spelen met alle andere kinderen. De problemen kunnen alleen maar beginnen, wanneer volwassenen hen zeggen dat ze niet met een bepaald iemand mogen spelen omdat hij of zij bijvoorbeeld zwart of moslim is."

"Wij kennen nooit problemen van racistische of interreligieuze aard. Absoluut nooit. Op twintig jaar tijd is er geen enkel incident van betekenis geweest. We leren de kinderen dat, wanneer ze iemand echt niet graag hebben, ze die persoon beter mijden en naar de andere kant van de speelplaats gaan. Ik ben er zeker van dat de wereld vredevoller zou zijn, als meer mensen naar de King Davidschool zouden komen."

(vertaling uit: The Independent)

donderdag 23 april 2009

Driekwart Israëli's en Palestijnen accepteert tweestatenoplossing

 
En nu hopen dat die 76% het ook eens kunnen worden over de details, en die 24% geen roet in het eten gooien....
 
_____________________________________

NEW POLL:

TWO STATE SOLUTION REMAINS ACCEPTABLE RESOLUTION

FOR VAST MAJORITY OF ISRAELIS & PALESTINIANS

74% of Palestinians willing to accept Two State Solution

78% of Israelis willing to accept Two State Solution

 

MAJORITIES ON BOTH SIDES SUPPORT A NEGOTIATED PEACE

71% of Palestinians & 77% of Israelis feel Negotiations are 'Essential' or 'Desirable'

 

ONEVOICE LAUNCHES TOWN HALL MEETINGS SERIES IN ISRAEL & PALESTINE

TO ADDRESS FINAL STATUS & MUTUAL RECOGNITION ISSUES

DOWNLOAD THE FULL POLLING REPORT

 

 

22 April 2009 / Jerusalem / Despite growing fears that the "Two State Solution" is losing purchase on the ground in Israel and Palestine, today the OneVoice Movement (www.OneVoiceMovement.org) released the findings of a new poll which demonstrates that the two state solution remains the only acceptable resolution for the vast majority of Israelis and Palestinians.

 

OneVoice is an international grassroots collective using civic engagement to mobilize citizens and their leaders to end the Israeli-Palestinian conflict with a mutually-acceptable two state agreement which ends the occupation, guarantees the security of Israel, and establishes a viable, independent Palestinian state at peace with Israel.

 

The poll was commissioned by OneVoice in collaboration with Dr. Colin Irwin of the Institute of Irish Studies at the University of Liverpool (www.peacepolls.org), and in conjunction with Dr. Nader Said of Arab World for Research and Development (AWRAD) in Ramallah and Dr. Mina Zemach of Dahaf Institute in Tel Aviv. The methodology, which had been piloted by Dr. Irwin in Northern Ireland and subsequently used in places as varied as Sri Lanka and Macedonia, involved a questionnaire designed through a series of interviews with civil society leaders and political figures on each side.  The field work was conducted by Zemach in Israel and by Said in Palestine during February 2009, in the wake of the Gaza war and the Israeli elections.

 

The results indicate that 74% of Palestinians and 78% of Israelis are willing to accept a two state solution (an option rated on a range from 'tolerable' to 'essential'), while 59% of Palestinians and 66% of Israelis find a single bi-national state 'unacceptable.' Additionally, according to the data, 77% of Israelis and 71% of Palestinians consider a negotiated peace 'essential' or 'desirable.' Ninety-four percent of Palestinians and 74% of Israelis think that the people must be continually informed on the negotiations process.

 

The poll also reveals that consensus still needs to be built. The findings imply that mainstream Israeli and Palestinian populations still have yet to acknowledge the significant priorities and fears on the other side. While the issue of greatest significance for Palestinians is freedom from occupation (94% deem it a 'very significant' problem in the peace process, ranking it the primary issue on the Palestinian side), only 30% of Israelis find it to be 'very significant,' ranking the issue 15th on the Israeli side. Similarly, the primary issue on the Israeli side is stopping attacks on civilians (90% rate it a 'very significant' issue). This issue meets with 50% approval on the Palestinian side, and ranks as 19 in a list of 21 issues. Significant gaps in public consensus persist as well on the issues of settlements and refugees – two issues on which there was no single proposed solution which met with majority approval on both sides.

 
To address the critical gaps that still exist on some recognition and final status issues, OneVoice is launching a Town Hall Meetings Series in Israel and Palestine to present the findings of the poll and discuss the various issues – from mutual recognition to settlements, refugees, and Jerusalem – that both sides will need to confront in order to reach a two state agreement. Progress at the negotiating table is only one step in the process of reaching an agreement that can be implemented. An end to the conflict will only come when the leaders come to an agreement that their peoples are ready to understand, accept, and support. The series will be launched in May and will be implemented throughout the rest of 2009. It will use the findings of the poll as a starting point for discussions.

Five hundred interviews were completed in Israel and six hundred in the West Bank and Gaza to produce representative samples of both populations in terms of age, gender, social background and geographical distribution. As the polls were conducted during a particularly difficult time on both sides – immediately following the Gaza war and the Israeli elections – the continued insistence of both sides on a negotiated and mutually-acceptable resolution could offer significant legitimacy to political leaders looking to push for negotiations toward a two state agreement.

 

###

About the OneVoice Movement:

The OneVoice Movement is an international mainstream grassroots movement with over 600,000 signatories in roughly equal numbers both in Israel and in Palestine, and 2,000 highly-trained youth leaders. It aims to amplify the voice of Israeli and Palestinian moderates, empowering them to seize back the agenda for conflict resolution and demand that their leaders achieve a two-state solution guaranteeing both the end of occupation and the establishment of a viable Independent Palestinian state as well as the safety and security of the state of Israel - allowing both people to live in peace with all their neighbors. OneVoice counts on its Board over 60 foremost dignitaries and business leaders across a wide spectrum of politics and beliefs, joining as OneVoice for conflict resolution. Learn more by visiting www.OneVoiceMovement.org

Full Polling Report Available for Download

__ 
For more information and to tell us what you think, please visit our blog:
http://blog.onevoicemovement.org

 

woensdag 22 april 2009

Greenpeace 40 jaar - Erop of eronder?

 
Greenpeace bestaat 40 jaar, en is helaas nog steeds heel hard nodig.
 
Waarschuwing: onderstaande insprirerende video bevat de nodige minder fraaie beelden...
 
 
Gelieve deze aarde achter te laten hoe U hem heeft aangetroffen, maar liefst wat schoner...
 
Wouter
 
 
 
 

maandag 20 april 2009

Muziek Voor Gaza benefiet in Heerlen 3 mei 2009

 
Op 3 mei aanstaande vindt in De Nieuwe Nor in Heerlen onderstaande benefietconcert annex ruilbeurs met paneldiscussie plaats ten behoeve van een muziekprojekt in de Gazastrook.
 
Het is zeker een goed project, maar er lijkt te zijn afgestapt van het voornemen om het a-politiek te houden. Naast de te verwachten infostands met vooral anti-Israël materiaal is er nu ook een paneldiscussie gepland met politici van onder meer GroenLinks en publicisten als Mohammed Benzakour, ook niet bepaald bekend om zijn genuanceerde kijk op het conflict.
Ook op hoofdsponsor SP ben ik al enkele jaren geleden afgeknapt, vooral dankzij het optreden van kamerlid Harry van Bommel en senator Anja Meulenbelt met haar hatelijke (en doorgaans simplistische) anti-Israël gedram.
 
Desondanks wens ik de werkgroep veel succes en hoop ik dat ze veel geld inzamelen voor hun projecten in Gaza: geen raketten maar trompetten & geen bommen maar blommen...
 
Peace!
 
Wouter
___________

Paneldiscussie en programma 3 mei

http://musicforgaza.blogspot.com/

Paneldiscussie Gaza: 3 mei De Nieuwe Nor Heerlen
Aanvang: 15.00 uur
Einde: 16.30 uur


Het Centrum voor Diversiteit organiseert in samenwerking met Vredesburo Heerlen en Stichting La Vie sur Terre een paneldiscussie en dialoog met publiek in cultureel café De Nor. Het is een onderdeel van Music for Gaza, een project om geld in te zamelen voor de muziekschool en muziekprojecten in de Gazastrook.

Naast een CD-ruilbeurs, een dans workshop en benefietconcert in poppodium De Nieuwe Nor, is er gelegenheid om mee te denken en mee te praten over actuele thema's rondom Gaza en hoe wij in en vanuit Nederland kunnen bijdragen.

Gesprekleider Max Arian (journalist De Groene Amsterdammer, hoofdredacteur kwartaalblad De Brug van SIVMO) zal met panelleden Mohammed Benzakour (columnist/publicist/schrijver), Aissa Meziani (raadslid GroenLinks Venlo en jongerenwerker Venray) en andere genodigden diverse stellingen bespreken.

O.a. de stelling van musicus Merlijn Twaalfhoven. Muziek als wapen tegen extremisme. Kunnen muziek en culturele uitwisseling uitkomst bieden waar politiek faalt? Kom op zondag 3 mei naar café De Nor en denk mee voor Gaza!

Adres: Pancratiusstraat 30, 6411 KC Heerlen | voor info: musicforgaza@gmail.com

GRATIS ENTREE met 10 CD's, DVD's of LP's; 2 EURO met 5 CD's; 4 EURO zonder CD's


Sponsors Music for Gaza: Heerlen Mondiaal, Vredesburo Heerlen, Simply Dutch Recordings, Erwin Musper/Yeayeayeah Records/Studio The Bamboo Room, Soundmaze, wWv Reschlo, SP Heerlen en Dagblad de Limburger

===========================================

4de CD-ruilbeurs en benefietconcert Music for Gaza
3 mei 2009

Poppodium De Nieuwe Nor
Pancratiusstraat 30
6211 KC Heerlen

GRATIS ENTREE MET 10 CD's, DVD's of LP's
2 euro met 5 CD's en 4 euro zonder CD's

+++Zaal open vanaf 12uur+++

Met van 13:30 - 15.00 uur
•GRATIS Dans workshop olv Mariam Er-Rabhi
•Aansluitend Future Vibes Dance

Discussiemiddag in café: 15.00 tot 16.30 uur
•Gesprekleider: Max Arian
•Panel: Mohammed Benzakour, Aissa Meziani e.a.

Benefietconcert in zaal 17:00 – 01.00 uur
•DJ Noisebag & friends
•The Mondays
•Offroad•Black Mantis•Soundmaze
•Freestroke•X-Libris
•Exit 31•Crimson Aces


www.musicforgaza.net
 
Music For Gaza ondersteunt en ontwikkelt muziekprojecten voor kinderen en jeugd in de Gazastrook en helpt mee aan de wederopbouw van de Muziekschool. We organiseren CD-ruilbeurzen en benefietconcerten om mensen samen te brengen en geld in te zamelen. De eerste drie events in Paradiso Amsterdam, SJU Utrecht en 013 Tilburg waren een succes. Op 3 mei volgt een vierde editie in De Nieuwe Nor te Heerlen (Zuid-Limburg). Met een deel van de ingebrachte CD's wordt een muziekbibliotheek samengesteld voor de muziekschool van Gaza.
 

woensdag 1 april 2009

Vrede tussen Israel en Palestijnen

 
Uit een Israëlische opiniepeiling vorig jaar (zie hieronder):
 
The survey of 1,721 Israelis, both Arab and Jewish, also showed that 73 percent of the Jews and 94 percent of the Arabs want Israel to "be a society in which Arab and Jewish citizens have mutual respect and equal opportunities."
 
Goede wil is er dus voldoende in Israël, en de regering zou hier gebruik van moeten maken om een aktief beleid te voeren om de samenleving tussen Joden en Arabieren in Israël te verbeteren.
 
De Palestijnse Autoriteit op de Westelijke Jordaanoever doet intussen het tegenovergestelde en straft pogingen tot begrip en toenadering vanuit de bevolking genadeloos af.
 
 
Wouter
______________

Strings of Peace

Strings of Peace : Dry Bones cartoon.
Yup. On Sunday, March 29, 2009, Palestinian officials in Jenin announced that they have disbanded a youth orchestra after it played for Holocaust survivors in Israel. The youth orchestra was founded three years ago and was called "The Strings of Peace". The group began their concert with an Arabic song called We Sing For Peace.

The story in the BBC is here. The NY Times report is here.


The Strings of Peace
 
Zie ook:
 

 
Last update - 16:53 23/06/2008
Poll: 77% of Israeli Arabs would rather live in Israel than in any other country in the world
By Bradley Burston, Haaretz Correspondent
http://haaretz.com/hasen/spages/995466.html
 

A recent opinion poll conducted by Harvard University's Kennedy School of Government found that 77 percent of Israeli Arabs would rather live in Israel than in any other country in the world.

The survey of 1,721 Israelis, both Arab and Jewish, also showed that 73 percent of the Jews and 94 percent of the Arabs want Israel to "be a society in which Arab and Jewish citizens have mutual respect and equal opportunities."

The Kennedy School said in a statement that the poll produced a number of results it termed surprising, pointing to a higher level of co-existence than might have been anticipated.

The research comes at a period of simmering tensions in some sectors of the Arab-Jewish divide within Israel.

The release of the poll coincided with celebrations, accompanied by widespread Israeli Arab boycotts, of the 60th anniversary of the state's declaration of independence.

Israeli Arab MKs cited widespread discrimination as the cause of the boycotts. At the same time, MK Limor Livnat (Likud) proposed that the Knesset remove Arabic from its list of the country's official primary languages.

However, Professor Todd Pittinsky, research director of the Kennedy School's Center for Public Leadership and lead researcher for the poll, said that the results pointed to a contrary phenomenon. Much media coverage focuses on the divisions between Jewish and Arab citizens in Israel, and not enough on the sincere and concerted efforts to coexist peacefully, Pittinsky said in a statement.

According to the poll, 68 percent of Jewish citizens support teaching conversational Arabic in Jewish schools to help bring Arab and Jewish citizens together.

The data also showded that more than two-thirds of Israeli Jews (69 percdent) said they believed that contributing to co-existence was a personal responsibility.

"Every day, innovative experiments in coexistence are going on," Pittinsky said.

"People on the ground in Israel are running community centers that enable cultural exchanges; in bilingual schools?like the Hand in Hand network of schools - young Jewish and Arab children become culturally conversant with each other. These deserve as much attention as rockets and roadblocks. They should be nurtured, studied, funded, and reported in the media. Ultimately the most successful efforts should be launched on a wider scale."

The study, conducted in Hebrew and Arabic with the assistance of University of Haifa researchers, was funded by the Alan B. Slifka foundation, which has sponsored a number of coexistence projects.

"This report supports what we have long suspected?unity among Israel?s Jewish and Arab communities is not only attainable, but there is great public support for it," philanthropist Slifka said.

"The critical next step is for Israeli policy makers to bring about the structural changes that the Jewish and Arab publics support, to reshape the educational, income, residential, and other divides that undermine national unity."