Rinkelende kopjes, overvolle asbakken

Zoals beschreven zette ik samen met Marcel uit Weert in het najaar van 1989 de Sittardse Loesje-afdeling op, waarvoor we allebei leden gingen werven.

We kregen een klein klupje bij elkaar: daar was mijn buurmeisje in het studentenhuis Kirsten, die tevens mijn achter-achter-achter-achternichtje was (haar oma was een Brassée), haar vriendinnen Marije en Ricky, en Jacomina die ook bij Loesje-Weert had gezeten en dus Marcel kende. Drie van hen deden de Mikojel, wat voor de nodige kreativiteit garant moest staan. Marcel had ook een paar jongens van Fenix erbij gevraagd, maar die haakten na één bijeenkomst af, en hijzelf stopte ook na een paar maanden, waarna ik in januari 1990 landelijk Loesje-lid werd en contactpersoon van de afdeling Sittard.

Het verloop zou met deze scholieren en studenten groot blijven, zodat ik vrijwel elk jaar weer een ander klupje 'aanvoerde', en het moeilijk bleek om de taken goed te verdelen. Naast het plakken van de landelijke Loesje affiches, het eventueel meedoen met landelijke ludieke akties of het bezoeken van Loesje weekenden in Arnhem, was er de mogelijkheid om plaatselijke Loesje posters te maken, die inspeelden op de lokale actualiteiten en omstandigheden. Dat was althans het idee, maar onze plaatselijke affiches waren doorgaans algemeen van aard. De meeste Sittardse leden werden ook geen landelijk Loesje-lid, hoewel dat eigenlijk wel de bedoeling was.

Bovenstaande tekst was door Kirsten bedacht. Hij beschrijft vooral de sfeer en mentaliteit in het studenten- en jongeren-milieu waarin ik toen vertoefde. Kirsten was ook degene van wie ik mijn eerste joint kreeg, waaraan ik geen wiet- maar wel een rookverslaving zou overhouden. Ik heb een jaartje of twee sporadisch geblowd, maar bleef de smaak vies vinden, en ook de overige effecten waren niet onverdeeld positief.
In dezelfde periode begon ik - mede onder invloed van mijn huisgenoten - met uitgaan en alcohol drinken. Het heeft wel geholpen om me losser te maken, moet ik toegeven, maar vaak miste ik het idealisme in die kringen. Alleen vrijheid, blijheid en er op los leven is niet bevredigend voor mij. En die verslaving aan Javaanse Jongens (de tabak bedoel ik uiteraard), daar moet ik nog altijd eens vanaf komen.


De meeste andere vroege afdelingsteksten waren van mijn hand:

* Blijf niet aan de kant staan - Doe mee!
(om leden te werven; we mochten de lokale postbus van Rampenplan gebruiken op onze affiches)

* Maak elke dag een nieuw geluid
(die werd tot mijn verrukking overgenomen in de landelijke serie van februari, al maakten zij er 'iedere dag' van, en werd ook gebruikt in een kleine straat-aktie van het landelijk; hij heeft tevens in 1991 voorop de eerste Loesje-scheurkalender gestaan!)

* Heb jij soms mijn ochtendhumeur gezien?

* Ik weet wel beter dan beter te weten


Marije verzon ook een leuk affiche:

* Kom ik eindelijk de prins van mijn dromen tegen, blijkt het een prinses te zijn


Wouter