Lokale geschiedenis: van stadsgrachten tot Derde Wereld Info Centrum Sittard

 

Ik moet hoge koorts hebben gehad, want ik droomde vannacht dat mijn baas terug was in het archief!

(Hij komt in werkelijkheid pas over een weekje of twee terug van zijn voettocht naar Santiago de Compostella.)

 

Na een weekje ziek vieren, ben ik vandaag nochtans weer aan het werk gegaan, rustig beginnend met in het Sittardse depot oude kranten sorteren.

Soms kom je jezelf tegen in het archiefdepot, letterlijk. Mijn oog viel namelijk op de Maas en Mijn van 23 december 1998. De kop op de voorpagina ging over eerlijke handel, dus ik keek even, en zag tot mijn verbazing een lang vergeten interview met mijzelf, in mijn vorige functie als Wereldwinkelier, of specifieker: als coördinator (samen met Eugene James) van het zojuist opgeheven Derde Wereld Info Centrum, dat jarenlang boven de Wereldwinkel was gevestigd. Ook Anne en Ratna mochten we tot de medewerkers rekenen. We knipten en verzamelden driftig, maar het werk stond in geen verhouding tot het aantal bezoekers en informatievragen, en uiteindelijk was het het Wereldwinkelbestuur dat de stekker uit dit project trok, zoals in het interview ook wordt verhaald.

 

De voorlichtingspoot van de Wereldwinkel is nadien helemaal weggekwijnd, terwijl paradoxaal genoeg de eerlijke handel wel verder bleef groeien. Dat is -naast het noeste en vasthoudende werk van vele lokale vrijwilligers- vooral te danken aan landelijke, professioneel opgezette campagnes, waaraan ook gemeenten en andere overheden gelukkig meewerken, en deze maand gaat een campagne van start voor bedrijven om eerlijke handel te promoten. Allemaal prima, alleen blijft de bewustwording nu vaak beperkt tot één -weliswaar zeer belangrijk- aspect van de ontwikkelingsproblematiek, de handelsverhoudingen, dat noodgedwongen wordt teruggebracht tot een simpele boodschap: de boeren en werkers in de Derde Wereld krijgen in het reguliere circuit te weinig betaald voor hun producten en voor hun arbeid. Dat ze daarbij vaak slavenarbeid moeten verrichten voor grootgrondbezitters en multinationals, klinkt niet te hard door, want de gevestigde winkels en bedrijven willen naast de 'eerlijke producten' even goed ook hun oneerlijke producten slijten, dus die mogen niet expliciet bekritiseerd worden. Eerlijke handel buiten de Wereldwinkels blijft toch een beetje een pact met de duivel...

 

Het MeM interview was zo'n drie maanden voordat ik aan mijn Melkertbaan (aanvankelijk WIW) bij het gemeentearchief Sittard begon.

Wie de interviewer was weet ik niet meer, maar ik gok op Harie Bronneberg (die stond in elk geval op mijn bezorglijst voor het Wereldbulletin).

 

Kort voor ik aan mijn nieuwe baan en carriere begon overleed mijn opa, naar wie ik vernoemd was, wat de aanleiding was om bij het archief weer mijn doopnaam te gaan gebruiken.

Geschiedenis kan best wel dichtbij zijn, maar mijn Wereldwinkeltijd lijkt eeuwen geleden, en was inderdaad in een vorig millenium. In het archief doe ik feitelijk weinig anders dan in het Derde Wereld Info Centrum destijds: informatie vergaren en sorteren, en bezoekers proberen te helpen met hun vragen. Het belang van een stamboom of een oude foto of krant staat in geen verhouding tot dat van de ontwikkelingsproblematiek van de Derde Wereld, maar (helaas?) is de belangstelling daarvoor wel groter.

 

Wie zich verveelt morgen en aan wie het bier en de rondborstige dirndl-dames van het Sittardse Oktoberfeest niet besteed zijn, is welkom op de Open Archieven Dag in het Domein, waar gesproken zal worden over: ~water~!
   Het Julianakanaal door heemkunde-orakel Jean Knoors, de mogelijkheden van waterstromen in de stad door oud-collega-boekwinkelier Sjaak Dehing, en de geschiedenis van de grachten en beken in Sittard door plaatsvervangende baas Peter Schulpen. (Nee, helaas: noch de waterschaarste in veel ontwikkelingslanden, noch de door klimaatverandering stijgende zeespiegel staan op de agenda...)

 

Voor wie verder weg woont is er op de website van de Week van de Geschiedenis een overzicht te vinden van de waterige aktiviteiten die morgen en komende week door het hele land worden gehouden.

 

En wie gewoon lekker thuis wil blijven: drink een kopje zuivere koffie van de Werelwinkel, zonder bijsmaak, of eet een recht(vaardig)e Max Havelaar banaan. Het is tenslotte 16 oktober, Wereldvoedseldag.

 

Wil alias Wouter

_______________________

 

 

(Klik op het artikel voor een leesbare vergroting!)