Humanitaire missie Free Gaza Vloot mondt uit in bloedbad?

 

Ook ik schrok van het nieuws vandaag. Hoewel bekend was dat er ook moslimextremisten aan boord van de "Free Gaza Vloot" waren, domineerde - ook bij mij - toch het beeld van mijn 'oude strijdmakkers': vriendelijke idealisten, wat naief soms maar bevlogen, en gedreven door hoge idealen van een betere wereld, nog geen vlieg kwaad doend (en dus vegetariërs) en bereid zich geweldloos door ME-ers ineen te laten slaan om een bos te redden of tegen de plaatsing van kruisraketten te protesteren.

 

Ik waag me nog niet aan een eindoordeel over wat er precies is misgegaan met de "Free Gaza Vloot" en de Israelische militaire aktie ertegen.

Toch lijken een aantal zaken evident:

1. Het Israelische leger zou er geen enkel belang bij hebben om te gaan schieten op vreedzame humanitaire activisten. Het enige denkbare belang zou afschrikking kunnen zijn tegen toekomstige soortgelijke campagnes, maar dat eventuele belang verbleekt bij de politieke en diplomatieke repercussies die deze actie teweeg brengt.

2. Het was bekend - tenminste bij Israel - dat de vloot mede werd georganiseerd door radikale Turkse moslimgroepen (zelfs het NOS journaal erkende dat vanavond), dus dat de soldaten gewelddadig verzet tegenkwamen op het grootste schip (nadat de kleinere boten geweldloos waren geënterd), had ze niet mogen verrassen. Er lijkt gezien het aantal doden en gewonden dan ook wel geblunderd te zijn door de Israeli's.

3. De media, een menigte moslims en zogenaamde vredesgroepen, en in hun kielzog de internationale politiek reageerden vandaag overwegend hysterisch op de gebeurtenissen, zonder de precieze toedracht te kennen. Minister Verhagen (die ik voor het overige geheel niet moet) was nog een van de weinigen die zich redelijk beheerst en genuanceerd uitliet.

4. De Westerse activisten in de vloot (nog te zwijgen van de Europarlementariërs) getuigden van een onvoorstelbare domheid, roekeloosheid en naiviteit door (letterlijk) in zee te gaan met extremistische moslims die het geweld niet schuwen, en die aan boord al vrolijke strijdliederen zongen om de nostalgische sfeer van pogroms en slachtpartijen op te roepen. Daar zul je maar tussen zitten met je broodje vegaburger...

5. Er is nog helemaal niet bekend bij mijn weten wie de doden en gewonden aan boord van het Turkse schip waren. Hopelijk waren het alleen de gewelddadige extremisten die blijkbaar de soldaten aanvielen, en waren er geen van die domme, naieve, vegetarische meisjes bij die we bv. op het Belgische nieuws aan het woord zagen, maar zo wel, dan is dat in de eerste plaats te wijten aan hun eigen domheid en aan de onverantwoordelijkheid van de 'humanitaire' organisaties die hen aan boord haalden.

6. Als blijkt dat inderdaad alleen extremisten gesneuveld zijn die de soldaten aanvielen, waar slaan alle heisa en veroordelingen dan nog op? Gewoon het zoveelste bloedsprookje om de 'internationale jood' zwart te maken?

 

Wouter

_________________

 

Israel vs Free Gaza – Het volledige verhaal

May 31st 2010YochananOpen Podium

Israëlische commando's aangevallen bij entering van schip in Free Gaza vloot

Zie eerste officiele beelden van de aanval op de Israelische commando's :

In de nacht van 30 op 31 mei 2010 enterden Israëlische commando's de schepen van de "Free Gaza" vloot die op weg waren vanuit Turkije naar Israel.
Ondanks herhaalde verzoeken aan de kapiteins van deze schepen om koers te verleggen naar Ashdod de grote haven in het zuiden van Israel bleven de schepen opstomen naar de kust van Gaza.
De organisatoren hadden eerder duidelijk gemaakt dat het doel van de missie was om de marine blokkade van Gaza (Hamas) te breken. http://www.youtube.com:80/watch?v=P6jDIQr59Sk

Israel gaf herhaaldelijk te kennen dat de marine deze actie niet zou toestaan en verzocht de leiding van de actie om de voor Gaza bestemde humanitaire goederen gewoon in Ashdod te ontschepen. Ook werd een aanbod afgewezen om de Free Gaza organisatie supervisie over de aflevering van de goederen in Gaza te geven.
Bij het vertrek van de schepen uit Turkije werden herhaaldelijk spreekkoren aangeheven zoals "Dood aan de Joden" (Yitbakh al Yahoed)
Vanaf het begin van de operatie "Free Gaza" bestond er samenwerking tussen Hamas en de organisatoren. (bron: right side news)

De entering van vijf kleinere schepen van de Free Gaza vloot verliep zonder noemenswaardig geweld. De grootste boot "Mavi Marmara" bevatte het grootste aantal activisten waaronder een groot aantal leden van de IHH een Turkse Islamistische organisatie die collaboreert met Hamas en Al Qaida. http://www.diis.dk/graphics/Publications/WP2006/DIIS%20WP%202006-7.web.pdf

Ook de leider van de extremistische Islamistische Beweging in Israel Raed Salah was aan boord van het schip.
Op het moment dat de Israëlische commando's dit schip enterden werden zij door een groep activisten met messen en ijzeren staven aangevallen, ook werd er met pistolen op de soldaten geschoten en werd een van hen van zijn wapen beroofd.
http://www.nrg.co.il:80/online/1/ART2/114/294.html?hp=1&loc=2&tmp=2454 (cirkels laten o.a. een steekaanslag zien)

http://elderofziyon.blogspot.com:80/2010/05/video-of-peace-activists-ambushing.html

In het vuurgevecht dat vervolgens ontstond kwamen 10 van de aanvallers om het leven en werden 10 commando's gewond. De gewonden werden door Israëlische legerartsen behandeld en per helikopter overgebracht naar ziekenhuizen in Israel.
De Israëlische marine heeft -op het moment van publicatie van dit rapport- nog altijd geen volledige controle over het schip Mavi Marmara, sommige activisten hebben zich verschanst in hun hutten.

De Israëlische beslissing om deze actie in internationale wateren uit te voeren was legaal volgens het internationale recht. Volgens de San Remo Manual voor het Internationale Recht voor conflict op zee is het toegestaan om "neutrale schepen op open zee aan te vallen wanneer er reden is om aan te nemen dat zij smokkelwaar vervoeren of van plan zijn een blokkade te breken. Echter niet nadat men waarschuwing had ontvangen, opzettelijk weigerde te stoppen of opzettelijk zich verzette tegen onderzoek, entering of overname van het schip.

http://www.icrc.org:80/ihl.nsf/385ec082b509e76c41256739003e636d/7694fe2016f347e1c125641f002d49ce

Zoals hierboven al werd aangegeven en aangetoond met video beelden voldeed de Israëlische marine aan deze voorwaarden. De organisatoren van de Free Gaza vloot maakten eerder bekend dat zij van plan waren door de Israëlische zee blokkade van Gaza te breken (Greta Berlin AFP 27 mei 2010).
De leider van de IHH, Bulent Yildirim, gaf een aantal interviews waarin hij aankondigde om "verzet" te plegen tegen iedere Israëlische poging om de schepen te doorzoeken.
De IHH verzekerde zich van de aanwezigheid van enige EU parlementsleden aan boord van de Mavi Marmara, hetgeen men zag als een verzekeringspolis in geval van ingrijpen door de Israëlische marine. http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3896090,00.html  

 

Joke van Groenendaal 1944-1960

 

Er is niet zo heel veel nieuws onder de zon, al lijken ontsnapte TBS-ers op vandaag schering en inslag te zijn.

 

Vandaag 50 jaar geleden werd de 16-jarige Joke van Groenendaal uit Venlo vermoord door een ontsnapte TBS-er. Ik heb een bidprentje van haar, geërfd van mijn oma, maar ik kende het verhaal erachter niet, totdat het afgelopen zaterdag groot in het Limburgs Dagblad stond bij wijze van terugblik, en ik van mijn moeder hoorde dat Joke's moeder een achternicht van haar was. Joke was een paar jaar jonger dan mijn moeder, en ze logeerde vaker in Schinnen met haar ouders en familie, met name als het kermis was. Als enige dochter van mijn oma trok mijn moeder dan veel met Joke op.

 

Een schat van een meisje, en de moordenaar kwam na 15 jaar alweer vrij; er is weinig nieuws onder de zon.

 

Het bidprentje probeerde troost te bieden, naar de normen en het geloof van die tijd, maar het is bizar:

"Heeft Hij uit Zijn tuin die ene bloem laten plukken om er een nog betere bestemming aan te geven ?"

 

Wat wil dat zeggen? Dat God een TBS-er liet ontsnappen om Joke te vermoorden, "in Zijn opdracht"???

Een maniak zal zichzelf maar als werktuig van God beschouwen als hij een onschuldig kind vermoordt.

Pervers, als men erover na gaat denken. Monsters zijn mensen, helaas, en mensen kunnen tot monsters verworden.

God was afwezig toen Joke stierf; waar was Hij? Hoort Hij niet overal te zijn?

 

Wil Brassé

___________________

NRC en Volkskrant: Joodse Israeli's niet blij met kritiek op Israel

 

Je zult maar dag in dag uit als land worden zwart gemaakt in de internationale pers. Tenzij liefhebber van SM ben je daar waarschijnlijk niet blij mee. Vooral sinds de Gaza Oorlog, die werd gevoerd nadat Israel jarenlang met Qassam raketten e.d. was beschoten vanuit de ontruimde Gaza Strook, hadden velen er hun buik vol van. Over die raketten hoorde je niemand, maar toen Israel terugsloeg schreeuwde zowat de hele wereld moord en brand. Stelletje hypocrieten. In Libanon houdt Hezbollah de regering zowat gegijzeld en heeft zich onder het oog van de VN weer helemaal herbewapend, in weerwil van VN resolutie 1701 die ONTwapening eist, en het is wachten op de volgende oorlog, maar geen haan die ernaar kraait. - Totdat Israel straks weer gaat bombarderen en zuid-Libanon binnentrekt na een nieuwe provocatie van "verzetsbeweging" Hezbollah. Dan zijn de poppen weer aan het dansen en worden er weer krokodillentranen gehuild, en hebben de Joden het weer gedaan....

 

Wouter

_____________

Joodse Israeli's niet blij met kritiek op Israel

IMO Blog, 2010

Onder koppen als 'zelfkritiek gaat Israëli's slecht af' en 'Joodse Israëliërs tegen kritiek op Israël' werd vorige week in de Volkskrant en NRC Handelsblad een enquête besproken waaruit blijkt dat een meerderheid van de Israëli's tegen harde kritiek van mensenrechtenorganisaties is.

Dit is natuurlijk weer voer voor antizionisten, die weer een extra bewijsje in handen hebben dat Israëlische Joden niet deugen en hun staat al evenmin. Overigens vind ik de uitkomsten van de enquête ook niet erg fraai, maar ik zie wel waar het vandaan komt. Israëli's zijn juist erg kritisch en Israël heeft een bijzonder kritische en levendige pers, zeker voor een land dat toch min of meer in oorlog verkeert en dat zoveel vijanden heeft. En dat botst dus ook.

NRC schrijft:

Sinds het uitbreken van de Gaza-oorlog in december 2008, is de publieke opinie in Israël veel negatiever geworden over mensenrechtenorganisaties, kritische journalisten en klokkenluiders die wangedrag van het leger ter discussie stellen. Israël kreeg in de nasleep van die oorlog, waarbij 1.400 Palestijnse en dertien Israëlische doden vielen, niet alleen kritiek van de Verenigde Naties en buitenlandse organisaties, maar ook van Israëlische organisaties als het soldatencollectief Breaking The Silence. Tegen The New Israel Fund (NIF), dat kritische organisaties steunt, werd in krantenadvertenties een harde campagne gevoerd.

Het stak veel mensen in Israël dat de vele en eenzijdige internationale kritiek op Israëls optreden tijdens de Gaza Oorlog gevoed werd door organisaties van eigen bodem. Dit zijn vaak kleine organisaties, die maar weinig mensen in Israël vertegenwoordigen maar veel geld en andere steun uit het buitenland krijgen. Hun kritiek wordt, in tegenstelling tot de cijfers en bewijzen die de Israëlische regering en pro-Israël organisaties aanleveren, niet genegeerd maar prominent gebracht in de buitenlandse media. En dat steekt. Zo hebben NRC Handelsblad, het NOS journaal en andere media uitgebreid aandacht besteed aan de kritiek van Breaking the Silence in artikelen en reportages, maar de Israëlische kritiek op hun rapport geheel genegeerd. Bekende mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch maar ook de commissie Goldstone hebben hun zeer kritische rapporten voor een flink deel op de 'feiten' en getuigenissen van organisaties als BtS en Betselem gebaseerd, wederom Israëlisch bewijs dat daar tegenin druist negerend.

Volgens de peiling van deze week zijn rechtse Israëliërs minder tolerant tegen deze organisaties dan linkse. Circa 82 procent van de ondervraagden zei dat klokkenluiders die misdaden van het leger naar derden lekken, hard gestraft moeten worden. Ex-dienstplichtige Anat Kamm zit al enkele maanden vast, omdat zij gevoelige documenten naar de krant Ha'aretz heeft gelekt. Uit die stukken blijkt dat het leger richtlijnen over liquidaties van Palestijnen negeerde.

De meeste ondervraagden vinden het lekken van zulke informatie schadelijker voor Israël dan het publieke belang dat met openbaarmaking van misstanden gemoeid is. Volgens 43 procent mogen Israëlische media geen Palestijnse bronnen aanhalen die het imago van het leger beschadigen. Toch zegt 98 procent dat vrije meningsuiting "belangrijk" is.

Anat Kam had duizenden documenten gestolen toen zij voor het IDF werkte, en doorgespeeld aan een Haaretz journalist die weigerde ze terug te geven (inmiddels is hij begonnen met het teruggeven van de documenten). Volgens Israëlische veiligheidsexperts bevatten de documenten informatie die Israël in gevaar kan brengen als zij in verkeerde handen komt. Dat, en niet zozeer het feit dat bekend werd dat het leger bepaalde richtlijnen negeerde, was het grote probleem dat veel kwaad bloed zette. De meeste Israëli's dienen in het leger en het leger is absoluut noodzakelijk voor Israëls bestaan. Mensen die het leger in diskrediet brengen door documenten te stelen en dus misbruik maken van hun positie, wordt dat begrijpelijkerwijze niet door iedereen in dank afgenomen. Voor Israël zijn dergelijke mensen, die van binnenuit zaken saboteren, heel gevaarlijk. Het is wellicht niet de bedoeling geweest van Kam om de staat in gevaar te brengen, maar zij heeft dat wel gedaan en weigerde vervolgens daarvoor haar verantwoordelijkheid te nemen en de schade helpen te beperken.

Palestijnse bronnen verkondigen de ene leugen na de andere over Israël, van racistische stoplichten tot superratten, vergiftigde snoepjes en massaslachtingen en etnische zuiveringen. Het is allemaal verzonnen, maar gaat wel de wereld over en wordt gretig aangehaald in internationale media. Waarom zou Israël daaraan mee moeten werken? Bovendien vergroot het de geloofwaardigheid van die bronnen als ze in Israëlische kranten worden aangehaald.

De Volkskrant schrijft:

Het publieksonderzoek sluit vrijwel naadloos aan bij de rechtse politieke tendensen in Israël. Sinds de verschijning van het VN-rapport over de Gaza-oorlog van de commissie-Goldstone en het aantreden van de regering-Netanyahu in 2009 liggen mensenrechtenorganisaties en linkse activisten onder vuur. Ook in de media.

'De bevolking herkent het belang van democratische waarden', zei onderzoeker Daniel Bar-Tal. Vrijheid van meningsuiting wordt in het algemeen door 98 procent belangrijk gevonden. 'Maar wanneer het erop aan komt die toe te passen, blijkt dat de meesten bijna anti-democratisch zijn.'

Israëli's worstelen met enerzijds hun democratische principes, die men zegt hoog te willen houden, en anderzijds de negatieve consequenties die zij hebben door het gebruik dat antizionisten ervan maken. Israël is door deze democratische waarden en door de onafhankelijke rechtspraak die ook de Palestijnen geregeld in het gelijk stelt extra kwetsbaar voor haar vijanden. Ook zijn Israëlische archieven na verloop van tijd openbaar, en kunnen historici die naar hartelust misbruiken om Israël zwart te maken, terwijl de Arabische archieven gesloten blijven. En met Europees geld stappen mensenrechtenorganisaties om de haverklap naar de rechter, en vertragen daarmee zaken als de bouw van de afscheidingsbarrière. Ook toeren vertegenwoordigers van deze organisaties door Europa en de VS om over alle Israëlische mensenrechtenschendingen te vertellen, de Palestijnse schendingen en de context volkomen negerend.

Ik heb al eerder geschreven dat deze organisaties, net als kritische journalisten, binnen Israël een belangrijke functie hebben om misbruik van macht aan de kaak te stellen en het publiek te informeren over de minder fraaie kanten van de bezetting, maar de buitenlandse inmenging is zeer kwalijk. Wanneer het eenzijdige geluid van deze organisaties buiten Israël wordt gebracht, draagt het niet meer bij aan verbetering van zaken in Israël maar vooral aan de demonisering van die staat en haar delegitimatie. Tegelijkertijd moeten deze organisaties door hun eigen maatschappij worden gesteund en gedragen, en juist de buitenlandse steun maakt ze in eigen land onpopulair. Zij moeten in eigen land de dialoog aangaan en hun boodschap zo formuleren dat zij op steun kunnen rekenen, om zo de bevolking te mobiliseren voor de waarden van vrede, gerechtigheid en democratie. De eenzijdige internationale kritiek en steun voor dit soort organisaties drijft de Israëlische Joden juist meer en meer naar het rechts-nationalistische kamp. Daarom mogen ook wij hier ons de resultaten van deze enquête aantrekken.

Ratna Pelle

Duitse verontwaardiging over anti-Israël 'kunstproject'

 

Uitgerekend een Joodse 'kunstenaar' moet weer met zo'n aanstootgevende aktie komen. Een niet-Jood zou er waarschijnlijk niet mee wegkomen, zeker niet in Duitsland (- en nee, Hajo Meyer is daar niet veroordeeld voor antisemitisme*). Vrijheid van meningsuiting is een groot goed maar er zijn uiteraard grenzen, en met reden.

Voor wie niet overtuigd is: stel je eens een kaart van het Midden-Oosten voor waarin de gehele islamitische wereld is veranderd in een Joods-christelijke (de natte droom van Geert Wilders) en daarboven het woord "Endlösung", of een kaart van Europa vol met minaretten en daarboven het woord "Endlösung" (de natte droom van Bin Laden en co.), dan had je toch behoorlijk de poppen aan het dansen. Maar die 'kunstenaars' hieronder hebben natuurlijk gelezen van de vrijspraak van de AEL met hun antisemitische cartoons, en gedacht "Als zelfs moslims de Holocaust belachelijk mogen maken onder het mom van 'het publieke debat aanzwengelen', dan kunnen ze een Jood zeker niks maken".

 

In goed Duits: "zum kotsen!"

 

Wouter

______________

 

 

Duitse verontwaardiging over anti-Israël 'kunstproject'

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Cultuur-Televisie/264763/Duitse-verontwaardiging-over-antiIsrael-kunstproject.htm?rss=true

dinsdag 4 mei 2010 13:40

Deense kunstenaars hebben in Berlijn verontwaardiging gewekt met een 'kunstproject', waarin zij op een afbeelding de staat Israël van de aardbodem laten verdwijnen.

Het gewraakte kunstwerk (foto Der Tagesspiegel)

In enkele wijken in de Duitse hoofdstad hing het Deense duo Jan Egesborg en Pia Bertelsen plakkaten op met de titel 'Endlösung' (de nazi-term voor vernietiging van de Joden). Op de affiches is een landkaart afgebeeld van het Midden-Oosten zónder Israël. Op het grondgebied van het huidige Israël figureert de fictieve Palestijnse staat Ramallah.

Discussie
De kunstenaars zeggen een discussie over de 'agressieve en negatieve houding van Israël in het Midden-Oosten' op gang te willen brengen 'vooral binnen de Duitse context'. Volgens Jan Egesborg, die zelf joods is, is de oprichting van de staat Israël een 'historische vergissing'. 'Als jood vond ik het altijd al problematisch dat Israël op gestolen land gebouwd werd.'

De Berlijnse burgemeester Klaus Wowereit (SPD) en vertegenwoordigers van de joods-Berlijnse gemeenschap vinden het Deense project 'smakeloos'. 'Er kan geen enkele twijfel bestaan aan het bestaansrecht van Israël,' zei Wowereit tegen het dagblad Der Tagesspiegel.

Veroordeling
Joodse woordvoerders zijn radicaler in hun veroordeling. 'De kunstenaars spreken als Ahmadinejad,' zei Shimon Samuels, directeur van het Simon Wiesenthal Centrum in Parijs. Wegens 'oproepen tot volkerenmoord' wil Samuels een aanklacht tegen de kunstenaars indienen.

Kunstenaar Jan Egesborg vindt dat de joden uit Israël 'in Duitsland, de Verenigde Staten of Denemarken' een nieuw thuis moeten vinden. 

Volgens critici ontstijgt het project de kwalificatie 'artistieke provocatie' en is er sprake van politieke propaganda. 'Hier wordt door een joodse kunstenaar de grens van antisemitisme overschreden',' reageerde Lala Süsskind, de voorzitter van de joodse gemeente in Berlijn. 'Dit is onacceptabel.'

Door Wierd Duk

========

[* Ik vind het walgelijk hoe Hajo Meyer te keer gaat tegen Israel, maar het klopt niet dat hij in Duitsland als antisemiet is veroordeeld. Meyer sleepte Henryk Bröder voor de rechter omdat die hem een Joodse antisemiet had genoemd. Meyer verloor de rechtzaak, wat niet wil zeggen dat de rechter hem een antisemiet vond, maar wel dat hij die aantijging moest dulden vanwege zijn eigen radikale en provocerende uitlatingen in het publieke debat. ]

 

Inzamelingsaktie voor zieke Eve Lugassi uit Haifa - Israël

 

Hieronder een oproep van Bert de Bruin om geld in te zamelen voor een ernstig ziek 11-jarig meisje uit Haifa. Ze heeft een zeldzame ziekte, en alleen een dure behandeling in de VS kan uitkomst bieden. De bron is 100% betrouwbaar. Hopelijk willen veel mensen bijspringen!

 

Wouter

_____________

 

Friday, April 30, 2010

Please help Eve Lugassi!

Eve Lugassi

Yesterday, at a social event in the small town where we live, my wife and I learnt that a friend and former classmate of our 11-year-old daughter has become seriously ill, and urgently needs an operation in the United States. Eve and our daughter were together in the playgroup, kindergarten, and first and second grade. We know her, her mother and brother, grandmother, and grandfather well, a loving, hard working family. Already when she was a very young girl, Eve spent many months in hospital, but she always has been a very lively and lovely, happy, smart child.

According to the flyers that were distributed yesterday, $250,000 is needed for the operation alone. Eve's school, my wife's school, our daughter's school, and several other organizations and groups have started to try and raise the money that is needed to have Eve's eyesight and hearing saved.

If you are able and willing to help this wonderful girl, you find several ways of making a donation in the message that Eve wrote for the LifeLine website. I translated that page, the original of which can be found here, from Hebrew into English. The LifeLine (Kav LaHayim ) Foundation, which has 'adopted' Eve, is an Israeli non-profit organization that helps seriously ill children with whatever help, encouragement, logistical assistance etc. that these children need.

Feel free to copy and post this posting on your website, blog, Facebook page, etc. etc.

We get enlisted to save Eve Lugassi!

Shalom to you!

My name is Eve, and I am 11 years old, and a student at the Reali school in Haifa.

I have a 7-year-old brother, Yarin, and a mother - Ayala - who works hard to make a living for our little family.

When I was three months old, I underwent my first eye operation, because of a rare congenital problem. After that I underwent another operation, and another one - all together 7 operations, in Canada, in the Schneider hospital ( a children's hospital in Petah Tikvah ), and in the Sheba hospital ( Tel HaShomer ). Today I suffer from a sight defect, but with that I cope, somehow...

I am a happy, smiling girl, I enjoy reading, singing, and playing the piano. I just love to live!!!

About a year ago, another rare disease was discovered in my body, Neurofibromatosis type II (NF2). And again - in an uncommon way - the disease attacked me at a too young age, and in the most dangerous location: in my skull, on the nerves that control my hearing, my sight and my face.

Right now, I suffer from dizziness, instability, and weakness all through the day - which makes it difficult for me to go regularly to school, to meet with friends, and to do the things that I love to do.

If I don't undergo promptly a complicated operation in the United States, I will lose my hearing, and my health will deteriorate very much.

The operation has to be carried out in the United States - by experts in the field - according to the recommendation of his honor rabbi Firer ( an amazing man, who has done a lot of incredibly important work; he heads the Ezrah LaMarpeh non-profit foundation, and is recipient of an honorary doctorate of the renowned Weizmann Institute in Rehovot, BdB ).

Around me a small group of people has gathered: uncles, aunts, grandfather, grandmother, family friends, friends from my school, and the LifeLine ( Kav LaHayim ) foundation has adopted me and is harnessed to accompany me all along the way and with raising the funds that are needed to save the quality of my life.

There are several ways in which donations for my cause can me made:

* A trust account, nr. 487435, at branch nr. 532 of Bank HaPoalim, for a bank transfer in the name of Kav LaHayim trust fund Eve Lugasi.
* A telephone number for donations: 03-9250505 ( from outside Israel: 00972-3-9250505 ), stating "For Eve Lugassi"
* Sending donations by mail: Kav LaHayim/LifeLine - for Eve Lugassi, Rehov Gonen 15, Qiryat Matalon, Petah Tikvah 49259
* Donations via the website of Kav LaHayim ( Lifeline ) ( on Eve's page this links appears, but it is only in Hebrew ).

I very much want to live a normal life!!

To learn, to play the piano, to sing, to read, and to keep smiling!!

Your donation is important for me!!!

Thank you!

Eve