This is a story about 4 people named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody

 

This is a story about 4 people named Everybody, Somebody, Anybody and Nobody.

There was an important job to be done, and Everybody was sure that Somebody would do it.
Anybody could have done it, but Nobody did it.
Somebody got angry about that, because it was Everybody's job.
Everybody thought that Anybody could do it, but Nobody realised Everybody wouldn't do it.
It ended up where Everybody blamed Somebody when Nobody did what Anybody could have done.

 

Dit verhaaltje stamt al minstens uit mijn studententijd, en ik moest er vandaag aan denken toen ik - met dank aan de stakende buschauffeurs en de jarige Emile - de poort bij ons appartementencomplex schoonveegde.

 

Ik kom zelden achterom, aangezien mijn berging te vochtig is om spullen van waarde in te bewaren, en ik doorgaans de bus naar mijn werk in Born neem. Mijn fiets staat dus de meeste tijd weg te roesten in een vochtige berging.

 

Vanwege de busstaking moest ik deze week toch 4 keer met de fiets naar Born, op zich gezonder en goedkoper, waarvoor dank aan de buschauffeurs! Het weer hield zich gelukkig redelijk goed tot nu toe, maar ik hoop dat de staking volgende week toch ten einde is.

(Zolang topbestuurders zichzelf zo schaamteloos blijven verrijken met hun bonussen en premies en opties, hebben de chauffeurs van mij overigens alle recht om aktie te voeren voor een paar centen meer!)

 

Enfin, telkens als ik de poort opende, stoorde ik me aan de weelderige stofdraden en -vlokken en spinnewebben eraan.

 

Toen ik 11 jaar geleden hier introk hadden we nog geen poort, maar er was regelmatig overlast van jongeren die op uitgaansavonden hun fietsen bij ons achterom zetten of hier zelfs een publiek urinoir meenden te zien. Er werd ook eens een fiets van een bewoner gejat en er was een inbraakpoging, dus op ons verzoek kwam er een poort. In eerste instantie een lelijk goedkoop metalen hekwerk waarvan ik gruwelde en die ook nog veel lawaai maakte bij het openen en sluiten. Ik heb niet geklaagd bij de woningstichting (ZoZo Wonen), maar anderen blijkbaar wel. In elk geval werd ik een paar jaar geleden blij verrast met de huidige, mooie blauwgeverfde poort met sierlijke punten bovenop. Omdat de poort een stukje onder de onderdoorgang staat blijft hij echter verschoond van regenwater en heeft het stof alle gelegenheid zich op en rond de spijlen te verzamelen.

 

Wiens taak het is om de poort schoon te houden? Ik heb geen idee of de woningstichting of de huurders of niemand dit horen te doen, maar Niemand deed het, en vandaag - toevallig wat vroeger thuis vanwege de verjaardag van Emile - besloot ik die Niemand te zijn. Ik heb trouwens alleen de stof eraf geveegd; de poort in het sop zetten mag Iemand anders doen...

 

 

Wouter, een Niemand in Sittard