Genealogie en afstamming

 

Onderstaand mopje vond ik onder 'erotische humor' op internet.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Afkomst

Jantje is 2 geworden en viert zijn verjaardag in aanwezigheid van vele familieleden. Jantje heeft echter tot op heden nog geen woord gezegd en uitgerekend op deze dag zegt hij "Opa". Opa is razend enthousiast dat uitgerekend het eerste woordje van Jantje opa is. Als de volgende morgen het bericht komt dat opa is overleden, is uiteraard iedereen geschrokken. Als Jantje 3 wordt heeft hij behalve "opa" verder nog niets gezegd. Oma is dan ook vreselijk trots als op die dag Jantje's tweede woord geproduceerd wordt, nl. "Oma". Oma is echter het voorval van het vorig jaar nog niet vergeten en schrikt, maar de verjaardag van Jantje is verder erg gezellig en het is snel weer vergeten. Als de volgende morgen het bericht komt dat ook oma overleden is, schrikt de familie toch wel en denkt dat Jantje iets bijzonders over zich heeft. Na een paar weken is iedereen alles echter weer vergeten, oma was toch al vrij oud en het zal wel toeval zijn geweest. Als Jantje vier wordt heeft hij alleen nog maar "opa" en "oma" gezegd, dus alle verjaardagsgasten zijn toch wel een beetje huiverig voor een bezoek aan Jantje. De dag verloopt een tijdje gespannen maar er gebeurt verder weinig. Vlak voordat iedereen weg gaat, zegt Jantje plots: "Papa." Papa trekt lijkbleek weg en denkt dat hij nu aan de beurt is. De hele nacht doet hij geen oog dicht maar als het morgen is geworden is er niets gebeurd. Papa slaakt een zucht van verlichting, kust zijn vrouw en gaat naar zijn werk. Wanneer hij de voordeur opendoet, ligt daar de postbode dood op de stoep.

 

~~~~~~~~~~~~~~~~~

 

Daar heb je dan gelijk een hoofdprobleem van stamboomonderzoek te pakken: weet je zeker dat de in oude akten vermelde vader wel de echte vader van het kind was? Dat boeit niet iedere genealoog zo zeer: de identificatie gaat voor een groot deel over de familienaam, en degene die hem opvoedde en waarvan hij erft is in veel opzichten belangrijker voor wie hij geworden is dan degene die zijn zaad 'doneerde'.

Tegenwoordig wordt ook DNA-onderzoek ingezet om stamboomonderzoek vooruit te helpen; een dure hobby, maar de direkte mannelijke afstammingslijn is vrij goed in het DNA terug te zien. Als ik in Frankrijk een Brassé ontmoet en we vergelijken ons DNA, kan blijken dat mijn oudst bekende voorvader, de fameuze "kapitein van Brandenburg" uit 1693 (bij wie mijn stamboom al 20 jaar vastloopt) uit Frankrijk stamde. Maar als het DNA niet overeenkomt zegt dat vrij weinig: er hoeft in al die generaties maar één vreemde melkboer tussen te zitten, en het afstammingslijntje is verbroken.

Het schijnt ook de reden te zijn dat volgens de Joodse traditie alleen wie een Joodse moeder heeft als Jood wordt erkend, tot groot verdriet van vele vaderjoden.

 

Ik ben gek op melk en melkprodukten, maar dat moet wel toeval zijn; ik lijk tenslotte best wel op mijn vader...

 

Wouter

________________________________

Van de melkboer of niet?

Proefschrift over afstammingsrecht

door Frans Regtien

07-11-2007 (website Wereldomroep)

Beluister het interview met promovenda Jeannette van Raak over afstammingsrecht.

Ouders moeten verplicht aan hun kinderen te vertellen of ze van hen, uit een buisje of van de melkboer zijn. Het recht op afstammingsinformatie is in de huidige Nederlandse wetgeving slecht geregeld. Dat zegt Jeanette van Raak, docent/onderzoeker Familie- en Jeugdrecht aan de Universiteit van Tilburg.

Woensdag promoveert onderzoeker Van Raak op het proefschrift 'Koekoekskinderen en het recht op afstammingsinformatie'. Koekoeken leggen hun eieren in het nest van een andere vogel,die ze dan ook mag uitbroeden.

Overspel
Het lijkt normaal om te weten wie je ouders zijn, maar voor veel adoptiekinderen, vondelingen en donorkinderen is dat niet zo vanzelfsprekend. Veel kinderen die uit een kunstmatige voortplantingstechniek zijn geboren weten bijvoorbeeld niet dat ze niet door hun biologische vader worden opgevoed. En dan kan er natuurlijk ook nog sprake zijn van overspel.

Volgens Jeannette van Raak is het met de huidige Nederlandse wet moeilijk om te achterhalen wie je biologische ouders zijn. In Duitsland bijvoorbeeld is het recht op afstammingsinformatie af te leiden uit de grondwet.

Verzwijgen
Als je op dit moment in Nederland niet weet of je wel of geen donorkind bent, heb je volgens Van Raak niets aan de bestaande wetgeving. Volgens de huidige wetten mag je geen donorgegevens opvragen. Daarbij komt volgens haar dat ouders van donorkinderen geneigd zijn dit feit te verzwijgen.

Het verzwijgen van de afkomst gebeurt volgens de onderzoekster vaak om het kind te beschermen. "Wat niet weet, wat niet deert, denken ze dan. Vaak schamen ze zich ook voor hun omgeving als ze onvruchtbaar zijn. Een donorkind dat van niets weet, gaat dan ook niet op zoek en heeft heel weinig aan die wet."

Van Raak ziet het recht op afstammingsinformatie als een grondrecht. Daarvoor hoeft de grondwet niet gewijzigd te worden, maar ze wil met kleine aanpassingen in de wet het recht op afstemmingsinformatie versterken.

Norm
De promovenda stelt voor om ouders te verplichten hun kind te vertellen of zij daadwerkelijk hun biologische vader en moeder zijn. "Dat is natuurlijk lastig te controleren," geeft ze toe, "ik zie het dan ook meer als een norm, een vorm van bewustwording van ouders. Dit hoort bij de opvoeding."

Ook wil Van Raak iemand wettelijk kunnen verplichten een DNA-onderzoek te laten ondergaan om vast te stellen of hij of zij de echte vader of moeder is van een kind.

Ziekte
Waarom is het, afgezien van het emotionele aspect, zo belangrijk om de afkomst te weten? Volgens Van Raak zijn er ook juridische en medische redenen. Bijvoorbeeld als het gaat om de vaststelling van een erfenis of de diagnose voor een erfelijke ziekte.

De onderzoekster hoopt met het proefschift een voorzet te geven aan politiek Den Haag. Volgens haar is de politiek er ook klaar voor om de wet op het gebied van afstammingsinformatie aan te passen.