donderdag 7 augustus 2025

Gaza: stop de genocide – Free Palestine?


 ~ door Wouter ~

Nu er ook in mijn stadje gedemonstreerd wordt voor Gaza c.q. tegen Israël, zal ik een poging moeten doen mijn positie te verwoorden. Ik ben namelijk  jarenlang samen met anderen actief geweest op internet over Israël-Palestina, om een genuanceerder beeld te geven van het Midden-Oosten conflict, maar meestal om het Israëlische perspectief te benadrukken tegenover vooral kritiek uit (radikaal-)linkse hoek. Uiteindelijk werden ook wij moedeloos van dit conflict zonder einde, waarvoor de enige oplossing – twee staten voor twee volken – steeds maar verder uit het zicht leek te verdwijnen.

Dood en verderf

Ik vind de oorlog in Gaza verschrikkelijk, uiteraard. Netanyahu en zijn extremistische coalitiepartners doen niet onder voor Poetin in hun minachting voor mensenlevens en het zaaien van dood en verderf; de zware bombardementen kregen aanvankelijk begrip van de Westerse bondgenoten en steun van een woedende en getraumatiseerde Israëlische bevolking na de massale moordpartijen van Hamas op 7 oktober 2023. Waarbij het lot van de Israëlische gijzelaars een extra pijnpunt is.

De ernst van de situatie in de Gazastrook, waaronder voedseltekorten en honger, het hoge dodental onder burgers en de vernietiging van talloze gebouwen, wordt veelvuldig ontkend door de Israëlische en veelal de pro-Israëlische kant. In Israëlische media wordt zeer weinig aandacht besteed aan de erbarmelijke toestand voor de Gazaanse bevolking, en in het Westen wordt de berichtgeving van de media gewantrouwd en vaak afgedaan als Hamas- of anti-Israël propaganda. (Wat me ook doet denken aan Palestijnen en Arabieren die de gruwelverhalen van 7 oktober niet geloofden en voor ‘zionistische propaganda’ hielden.)

Hoe betrouwbaar de berichtgeving is, is ook de vraag: er zijn geen buitenlandse journalisten in de Gazastrook, reportages komen van Palestijnse journalisten ter plekke, waarvan de betrouwbaarheid ter discussie kan staan. Sommigen blijken Hamasleden of -sympathisanten te zijn die een ‘PERS’-vest hebben aangetrokken, cijfers komen grotendeels van door Hamas gecontroleerde ministeries, en een jonge ‘gids’ in een BBC-documentaire bleek de zoon van een Hamascommandant te zijn.

Genocide

Intussen zijn steeds meer mensen – deskundigen en organisaties – gaan spreken van (dreigende) genocide op de bevolking van Gaza. Dit moet aanzetten tot actie tegen Israël om een eind te maken aan de voedselblokkades en aan de oorlog. Israëlhaters beschuldigen de Joodse staat al zo’n honderd jaar van genocide en etnische zuiveringen van de Palestijnen, hoewel de Palestijns-Arabische bevolking in al die tijd enorm is gegroeid.

Dit keer echter zijn een groeiend aantal deskundigen en organisaties het eens met die beladen term. Extremisten in Israël, waaronder enkele ministers in de regering, hebben met hun uitspraken dan ook voldoende aanleiding gegeven om ze te beschuldigen van de intentie om genocide, etnische zuivering en andere oorlogsmisdaden te plegen. In de praktijk zijn vooral de grootschalige vernietiging van gebouwen waaronder scholen, ziekenhuizen en andere essentiële infrastructuur en de veelvuldige blokkades van noodhulp, water en energie reden voor de beschuldigingen van genocide. Zelf vind ik genocide een term voor het systematisch uitmoorden van een bevolking, zoals bijvoorbeeld ISIS met de Jezidi’s deed, niet voor het langdurig en al dan niet gericht bombarderen en beschieten van een bevolking van ruim 2 miljoen mensen met 60.000 en meer doden tot gevolg waaronder duizenden terroristen, hoe triest dat ook is voor de vele onschuldige slachtoffers.

Hamas

Bij vermeldingen van het aantal doden in Gaza wordt nauwelijks gewezen op de verhouding tussen onschuldige burgers en ‘strijders’ die zich tussen de bevolking ophouden en daarvan deel uitmaken, volgens Israël het doelwit van alle aanvallen. Met bijna elke Hamasstrijder komen ook meerdere omstanders om, vaak gezinsleden of buren. Bij elke oorlog sterven ook onschuldigen, zeker als de ‘strijders’ zo vermengd zijn met de bevolking, en deze ook als menselijke schilden zouden gebruiken. De richtlijnen van het IDF zijn bij deze oorlog versoepeld qua hoeveel onschuldigen mogen omkomen bij een gerichte aanval op een Hamascommandant, waar intern bij de legerleiding ook veel kritiek en discussie over is. Een kwart tot hooguit een derde van de doden in Gaza zouden Hamasstrijders zijn.

Het vrijlaten van alle gijzelaars zou niet, zoals sommigen wel beweren, de oorlog beëindigen. Een langdurige wapenstilstand zoals na eerdere gevechten tussen Israël en Hamas is geen optie. Hamas weigert het bestaan van Israël te erkennen en Israël kan na 7 oktober niet langer tolereren dat Hamas in de Gazastrook regeert of daar überhaupt actief is. Hamas weigert overgave en kan uiteindelijk ook niet helemaal vernietigd worden. Volgens (ook Israëlische) deskundigen is er geen militair doel meer te behalen met voortzetting van de aanvallen. Natte dromen van extremisten over de verdrijving van alle Gazanen en het annexeren van de Gazastrook bij Israël zijn ook geen optie; geen enkele staat ter wereld zou dat accepteren en Israël zou waarschijnlijk een isolatie zoals Noord-Korea te wachten staan.

Verbanning van Hamas lijkt de enige overblijvende optie, zoals de PLO in de jaren ’80 uit Libanon werd verbannen. De Gazastrook zou weer onder bestuur van de Palestijnse Autoriteit of een tijdelijk internationaal bestuur moeten komen. Een nieuwe Israëlische bezetting en regime zoals voor 2005 lijkt heilloos, en de plannen waarmee de regering Netanyahu nu bezig is zoals een ‘humanitaire stad’ bij Rafah (soort van concentratiekamp in de praktijk) zullen evenmin gebeuren als de 'Rivièra van het Midden-Oosten' waarover Trump fantaseert.

Twee vlaggen

De oorlog had na de wapenstilstand van dit voorjaar niet hervat mogen worden, daarover zijn de meeste waarnemers en deskundigen – ook in Israël – het eens. Een tijdelijk wapenembargo (maar niet voor defensieve wapens zoals Iron Dome) en eventueel opschorten van het associatieverdrag met Israël zijn maatregelen die ik in deze omstandigheden acceptabel acht om Netanyahu onder druk te zetten, maar met pijn in het hart, want ik ben altijd tegen het boycotten van Israël geweest. De Joden en hun staat zijn de afgelopen eeuw al continu het doelwit van boycots geweest, door de nazi’s, Arabische landen en radicale activisten.

Maar ertegen demonstreren kan ik niet in de huidige context. Ik kan en wil alleen deelnemen aan een demonstratie waarbij twee vlaggen welkom zijn: de Israëlische en de Palestijnse, want de kern en de oplossing van het hele conflict blijft dat twee groepen mensen, twee volken soevereiniteit eisen over grotendeels hetzelfde gebied. Bovendien wil ik zoveel mogelijk afstand houden van Hamasfans en Israëlhaters, die rijkelijk vertegenwoordigd zijn in de protesten.

Free Palestine

‘Free Palestine’, en ‘From the river to the sea’, het roept bij mij alleen scepsis op. De tweede leus valt moeilijk anders uit te leggen dan als een oproep om Israël te vernietigen. De eerste klinkt hol, als je bekijkt wat alle bevrijdingsbewegingen in de laatste decennia hebben opgeleverd. We juichten toen Eritrea onafhankelijk werd, waren blij toen Zuid-Soedan onafhankelijk werd, en waren hoopvol over de Arabische Lente, maar er heerst nog steeds oorlog, onderdrukking en dictatuur in de hele regio. Moeten de Palestijnen van de Israëlische overheersing bevrijd, of ook van de terreur van Hamas, van de corruptie van de PA? Is er een vrij Palestina met een werkende democratie voor te stellen? Iets als de huidige Palestijnse Autoriteit is waarschijnlijk het hoogst haalbare qua bestuursvorm, met dan een robuuster staatsapparaat en volle zeggenschap over een aaneengesloten grondgebied. Vrij van Israëlische controles en beperkingen, maar met een veiligheidsdienst die extremisten onder de duim kan houden en nieuwe conflicten met Israël kan voorkomen.

 


donderdag 28 november 2024

Verre (Limburgse) verwantschappen

 

*

Ik heb niets met autocoureurs, maar de BN-er aan wie ik het meest verwant ben is wel Max Verstappen. Hij stamt namelijk net als ik af van Mathias Larue. Mijn overgrootvader Larue was een neef van Jos Verstappens betovergrootmoeder Johanna Deben-Schaefer. De gemeenschappelijke voorvader is voor mij 5 generaties terug en voor Max 7 generaties. Genealogie is een veelzijdige hobby, en naast mijn eigen voorouders vind ik het leuk om soms te kijken aan wie ik (ver weg) verwant ben.

Ik deel 7 generaties terug ook voorouders met gouverneur Sjeng Kremers en schrijfster Connie Palmen (voor hen 6 generaties terug); 8 generaties terug met journaliste Marcia Luijten (ook 8), industrieel Petrus Regout (4 generaties), cabaretier Toon Hermans (5), liedjesschrijver Frans Boermans (8), presentator Felix Meurders (6), troubadour Sjef Diederen (7), minister Jo Ritzen (7), journalist/presentator Twan Huys (8), politicus Geert Wilders en muzikant Gé Reinders (beiden met hetzelfde voorouderpaar 7 generaties terug).


Het wordt inmiddels een lange lijst: Nog een generatie verder terug (de 9de) tref ik architect Jos Wielders, sportjournalist Mart Smeets, Kamerlid Myrthe Hilkens, bisschop Gijsen, minister Camiel Eurlings, de heilige pater Karel Houben, kunsthistoricus prof.dr. Timmers, premier Jo Cals, troubadour Jo Erens en advocaat Bram Moszkowicz. Daarboven volgen onder meer schrijver Heinrich Böll, ministers Maxime Verhagen en Gerd Leers, violist André Rieu en ons aller Zefke Mols; 11 generaties terug Joost Prinsen en Joseph Goebbels, en daarboven journalist/presentator Paul Witteman.


Zo kan ik nog teruggaan tot generatie 19: hertog Willem II van Gulik, waarvan ook afstammen grootvorstin Anastasia Nikolajevna van Rusland, koning Charles van Groot-Brittannië en koningin Beatrix der Nederlanden. Maar zoals het mannetje met de pijp tegen markies De Canteclaer zei: “Dat teruggaan is geen verdienste, het gaat erom wat men al teruggaande heeft uitgespookt!”

Zie ook het boek Limburgse Verwantschappen van Funs Patelski (waarvan deel 2 in de maak is – niet van Funs maar van het boek).

_________________________________________

* Foto’s grotendeels afkomstig van Wikipedia met Creative Commons license; foto Max Verstappen door Steffen Prößdorf.

dinsdag 12 maart 2024

Sittard, twee dagen na de opening van het Nationaal Holocaustmuseum


Tegenover mijn woning op de hoek Helstraat/Paradijsstraat liggen vier Stolpersteine voor de weduwe Schellevis uit Amsterdam en drie van haar kinderen, die in 1937 via Maastricht in Sittard waren komen wonen, en van hieruit gedeporteerd werden. Hun woning, een pand van de gemeente Sittard, is al lang geleden afgebroken, en ik heb de nodige uren besteed aan het vinden van de exacte locatie en foto’s van het pand. De weduwe Schellevis had vijf volwassen kinderen, waarvan eentje in 1936 nabij Eijsden was overvallen en vermoord, zo leerde ik uit oude kranten op Delpher.nl. Voor hem en voor dochter Grietje zijn hier geen Stolpersteine gelegd. Grietje was in 1940 getrouwd en naar Amsterdam teruggekeerd.

Luchtfoto uit 1926.

De zijkant van Paradijsstraat 2 aan de wal.

Links Paradijsstraat 2, rechts het 'Wijnhuis'.

Rechts Paradijsstraat 2.

Jansje Schellevis-Goudsmit.

Voordat ze zich op de Paradijsstraat vestigden, had het gezin Schellevis op twee adressen op de Molenstraat gewoond. Ik vroeg me lang af of daarmee de Molenweg in Ophoven was bedoeld, of wellicht de Molenbeekstraat? Vorige week stuitte ik in het archief op een verzoek van de bewoners van de Helstraat uit 1927: ze waren ongelukkig met de associatie van hun straatnaam en vroegen of die veranderd kon worden. De gemeente stemde in, en veranderde de Helstraat in de Molenstraat! Het gezin heeft dus al die tijd in mijn straat gewoond. In 1953 werd de straatnaam terug veranderd in Helstraat.

In Amsterdam, waar ik door omstandigheden momenteel geregeld verblijf, heb ik gezocht of Grietje en haar man Leon Koopman daar een Stolperstein hadden. Dat bleek nog niet het geval. Van de bijna 80.000 uit Amsterdam gedeporteerde Joden zal wel nooit iedereen een struikelsteentje krijgen. Haar laatste adres dat ik kende was Nieuwe Keizersgracht 80 huis, een pand dat inmiddels is gesloopt (evenals de drie adressen van het gezin in Sittard). Elf jaar geleden werd aan de overkant op de Nieuwe Keizersgracht de ‘Schaduwkade’ onthuld, een ander namenmonument, bestaande uit plaatjes met de namen van 200 Joodse bewoners die uit die straat waren gedeporteerd. Maar ook hier zijn Grietje en haar man niet bij: de rij gedenkstenen eindigt bij nummer 74. Wel ligt de ‘Schaduwkade’ pal naast het Holocaust Namenmonument. Daarop staan Grietje en haar man sinds 2021 wel vermeld. Vanuit het Monument kijk je zo op de plek waar hun huis heeft gestaan.

De Schaduwkade met zicht op Nieuwe Keizersgracht 80.
 
Het Namenmonument met zicht op Nieuwe Keizersgracht 80.
 
Steentjes van het Namenmonument.

Daar blijken ze maar 3 maanden te hebben gewoond, van februari tot mei 1941. De archiefkaarten van Amsterdam geven aan dat ze toen zijn verhuisd naar Albert Cuijpstraat 231-IIa. Leon werd vervolgens opgepakt bij een razzia en in september 1941 in Mauthausen vermoord, terwijl Grietje begin 1944 formeel werd uitgeschreven naar ‘Duitschland’. Zij was echter al in april 1943 in Sobibor om het leven gebracht.

Rechts Albert Cuypstraat 231 in 1982.

Twee straten verder ligt de Nieuwe Achtergracht, waar ik in treurige omstandigheden momenteel een woning help leeghalen. Op Joodsmonument.nl zag ik onlangs dat ook uit dit pand in 1942 meerdere Joodse gezinnen zijn gedeporteerd en vermoord. Er zijn veel monumenten en gedenkplaatjes voor de Holocaust in Amsterdam. De stad telde destijds 800.000 inwoners. Bijna 1 op de 10 is vermoord omdat zij Joods waren. Nu is er ook een museum, voor al die Joden uit Amsterdam, en die uit de rest van Nederland.

Wil Brassé



woensdag 14 oktober 2020

Korte gids voor genealogische bronnen in en om Limburg

 

 

 

A. Bronnen voor recente stamboomgegevens:

 

1.      Informatie aanwezig in eigen familiekring.

 

2.      Verzamelingen bidprentjes, rouwbrieven en familieadvertenties: op internet zijn gegevens uit verschillende collecties bidprentjes te raadplegen die veel personen uit de Westelijke Mijnstreek bevatten, waaronder:

 

         - de collectie van Archief De Domijnen Sittard-Geleen (ook rouwbrieven)

         - de collectie Hofstee (Geleen)

         - de collectie Peeters (Grevenbicht e.o.)

         - de collectie Winckens (Oirsbeek)

 

Naast bidprentjes worden door sommige archieven, verenigingen en particulieren ook rouwbrieven en familieberichten uit de krant verzameld voor genealogisch onderzoek.

Het CBG heeft een landelijke verzameling familieadvertenties gesorteerd op naam. Op Delpher zijn complete kranten tot circa 1995 te doorzoeken, en op Mensenlinq worden nieuwe overlijdensberichten van veel kranten geplaatst sinds 2006 (maar ook soms oudere advertenties vanaf 1970). Daarnaast verzamelt en indexeert Online Familieberichten familieadvertenties en indexeren en fotograferen vrijwilligers voor Online Begraafplaatsen en Graftombe.nl graven in heel Nederland.

 

3.      Collectie persoonskaarten CBG: het Centraal Bureau voor Genealogie in Den Haag beheert de persoonskaarten van sinds 1938 overleden Nederlanders (behalve van emigranten). Hiervan kan men per post fotokopieën bestellen.

 

4.      Aanvullende gegevens voor de 19de en 20ste eeuw zijn mogelijk te vinden in de krantencollectie, de fotocollectie, de bibliotheek of de gemeentearchieven. Op de website van Archief De Domijnen vindt u momenteel digitale scans van kranten uit 1862 tot 1900, een overzicht van alle aanwezige kranten, ruim 50.000 gedigitaliseerde oude en recente foto's uit de regio, een catalogus met duizenden boeken over onder meer streekgeschiedenis en genealogie, en een aantal (nog niet alle) inventarissen van gemeentearchieven onder ons beheer. Veel oude kranten zijn te vinden en digitaal te doorzoeken op de websites van de Delpher en ook bijv. het Gemeentearchief Roermond.

 

 

B. Bronnen voor stamboomgegevens tussen ca. 1600-1938:

 

1.      De primaire bron voor de tijd vanaf circa 1800 is de burgerlijke stand, in Limburg ingevoerd tussen 1796 en 1800. De registers van de burgerlijke stand worden openbaar na 100 jaar voor geboorteakten, 75 jaar voor huwelijksakten en 50 jaar voor overlijdensakten.

 

         De meeste gegevens uit Limburg binnen die periode zijn al op te zoeken via WieWasWie, terwijl scans van de meeste akten (en vaak ook de huwelijksbijlagen) op Familysearch te vinden zijn, een website van de Mormoonse kerk in Salt Lake City, toegankelijk in Nederland via Genealogie Werkbalk.

 

2.      Kunt u de link nog niet maken tussen de u bekende gegevens over uw familie en het openbare gedeelte van de burgerlijke stand, dan kunnen de bevolkingsregisters een uitkomst bieden. Bij de meeste gemeenten is het bevolkingsregister beschikbaar van 1850 tot 1910 of 1938. Behalve om de ouders te vinden van tussen 1920 en 1938 geboren personen, is het bevolkingsregister vooral ook nuttig om woonadressen te vinden en verhuisde gezinsleden op te sporen.

 

         Van de 8 voormalige gemeenten die nu deel uitmaken van de gemeente Sittard-Geleen zijn de gescande bevolkingsregisters grotendeels op de website van Archief De Domijnen in te zien, sommige met een doorzoekbare index.

 

         Er is voor Sittard nog een apart bestand met klappertjes van instellingen, kloosterlingen en dienstboden over de periode 1890-1940, waarvan geen scans online staan maar de gegevens van de persoonskaartjes deels zijn overgetypt en direct op de website te doorzoeken. Van zowel de gescande registers van Sittard tot 1910 als van deze klappertjes zijn daarnaast afschriften gemaakt die wel als scans online staan.

 

3.      In de periode vóór de burgerlijke stand is men grotendeels aangewezen op de kerkregisters van dopen, huwelijken en overlijdens. Hiervan staan voor Limburg al veel scans online via Familysearch en een deel via het AEZEL project. Een oudere toegang op de kerkelijke registers vormen de alfabetische klappers, die betreffende Limburg eveneens op Familysearch te vinden zijn, wederom toegankelijk gemaakt via Genealogie Werkbalk. Deze zijn niet digitaal doorzoekbaar, wel doorbladerbaar.

 

         Het AEZEL project heeft veel Limburgse kerkregisters al geïndexeerd, zodat online te zoeken is op namen en andere gegevens. Deze website volgt daarmee de vroegere cd-roms van Gendalim op en de website AlleLimburgers, die sinds 2012 online was. Aan deze gegevens zijn soms ook al scans gekoppeld van de registers, en worden bovendien in de toekomst steeds meer data uit andere bronnen (bijv. kadaster) toegevoegd.

 

         Het RHCL heeft de Franse volkstellingen van 1796 (en later) voor het departement van de Nedermaas gescand en online gezet. Die van het departement van de Roer (1799 e.v.) staan nog niet online, maar Archief De Domijnen heeft wel scans en een transcriptie van het kanton Sittard beschikbaar.

         Ook interessant kunnen zijn de huwelijksdispensaties die soms verleend werden voor verwantschap tussen het bruidspaar, met name als de aanvraag en een verwantschapschema bewaard zijn. Het RHCL heeft die van bisdom Roermond gescand maar helaas staan ze momenteel niet online; wel zijn transcripties te vinden op GenBronnen (ook van een aantal andere gebieden).

 

4.      Als aanvullende bronnen voor genealogisch onderzoek kunnen met name memories van successie, militieregisters, notariële archieven, rechterlijke archieven, schepenbanksarchieven, landmetersarchieven en parochie- en kloosterarchieven van belang zijn. Voor de woon- en eigendomsgeschiedenis is het kadaster sinds 1842 de belangrijkste bron, die voor Limburg door het AEZEL project wordt gedigitaliseerd. Van deze aanvullende bronnen is doorgaans nog weinig digitaal te raadplegen. Een deel hiervan ligt bij ons in Sittard, maar met name gerechtelijke, notariële en landmetersarchieven, alsmede memories van successie en militieregisters liggen voor een groot deel in Maastricht.

 

C. Bronnen voor stamboomgegevens in België en Duitsland:

 

In het smalste stukje Nederland beland je snel met je onderzoek over de landsgrenzen. Gelukkig zijn ook daar steeds meer gegevens en bronnen online te vinden.

 

1.      België

         In België is men in 2005 landelijk begonnen om alle oude kerkregisters en de burgerlijke stand (tot 1920) te digitaliseren en online te zetten.

         De algemene website hiervoor is te vinden op: https://search.arch.be/nl/

         Om scans te kunnen inzien moet u een gratis account aanmaken en inloggen.

         Scans van de kerkelijke registers en van indexen daarop vindt u op: https://search.arch.be/nl/tips/98-parochieregisters

         Scans van de burgerlijke stand en jaar- en tienjaren tafels vindt u op:

         https://search.arch.be/nl/tips/101-burgerlijke-stand-nl

         Een beperkt deel van de gegevens uit de registers is in de loop der jaren en decennia door vrijwilligers in databanken ingevoerd, die doorzocht kunnen worden op: https://search.arch.be/nl/zoeken-naar-personen

 

         Enkele nuttige websites waar vrijwilligers data uit Belgisch Limburg hebben ingevoerd:

         https://www.heemkringkinrooi.net/genealogie/Drost%20parochieregisters%202.html

         http://www.geneapage.be/gp_gemeenten.htm

         http://www.pro-gen.be/ (data op usb-stick te bestellen)

        

         Belgische kranten tot 1950/1970: https://www.belgicapress.be/?lang=NL

 

2.      Duitsland

         In Duitsland is men altijd een stuk terughoudender geweest met het online beschikbaar stellen van (persoons)gegevens. Sinds enkele jaren is men ook daar begonnen met scannen en online beschikbaar stellen van de registers van de burgerlijke stand, terwijl scans van kerkregisters steeds meer op cd te koop worden aangeboden.

 

         Het Landesarchiv in NRW is als eerste bezig de overlijdensakten van 1876-1938 te scannen en online te zetten. Zie voor een handige toegang hierop:

         https://roots.fred-baltus.nl/archives/archief.php 

         of: http://familienbuch-euregio.eu/genius/php/ewoPage.php?tam=Kahlen&sub=PublicAll&cat=60&top=84&list=296&page=1365&tree=0:1:2:3:4&step=0&sid=&yTopic=65&tm=1557319312417

 

         Scans van diverse parochieregisters uit Noordrijn-Westfalen zijn te bestellen via: https://www.ptv-shop.de  (Van enkele grensplaatsen nabij Sittard-Geleen heeft Archief De Domijnen de cd’s in huis.)

 

         De voornaamste genealogische website voor Duitsland is Genealogy.net: http://wiki-de.genealogy.net  zie ook https://www.compgen.de/projektdatenbanken/  met allerlei uiteenlopende genealogische databanken.

         Voor het grensgebied met Zuid-Limburg is een geweldige site:

         http://www.familienbuch-euregio.de

         Veel databanken zijn te doorzoeken met het grotendeels gratis programma van Leo Aretz: https://pr2.leoaretz.de

         Tegen betaling kan men ook terecht in de databanken van https://ongen.de

         Voor meer links zie: http://www.familienbuch-euregio.de/links.html

 

 

 

 

donderdag 11 mei 2017

Heart Of Mine ~ Bob Dylan lyrics




WRITTEN BY: BOB DYLAN

Heart of mine be still
You can play with fire but you’ll get the bill
Don’t let her know
Don’t let her know that you love her
Don’t be a fool, don’t be blind
Heart of mine

Heart of mine go back home
You got no reason to wander, you got no reason to roam
Don’t let her see
Don’t let her see that you need her
Don’t put yourself over the line
Heart of mine

Heart of mine go back where you been
It’ll only be trouble for you if you let her in
Don’t let her hear
Don’t let her hear you want her
Don’t let her think you think she’s fine
Heart of mine

Heart of mine you know that she’ll never be true
She’ll only give to others the love that she’s gotten from you
Don’t let her know
Don’t let her know where you’re going
Don’t untie the ties that bind
Heart of mine

Heart of mine so malicious and so full of guile
Give you an inch and you’ll take a mile
Don’t let yourself fall
Don’t let yourself stumble
If you can’t do the time, don’t do the crime
Heart of mine


Copyright © 1981 by Special Rider Music