donderdag 23 juli 2009

Zomerkampen voor Joodse en Palestijnse kinderen: vrede en verzoening in het Midden-Oosten

 
Duizenden Israeli's en Palestijnen werken samen aan vrede en verzoening, maar zij halen zelden de krant. Eén van die initiatieven is het Peres Centrum voor Vrede.
 
Wouter
________________

Inspiration and ray of hope - Summer Camp for Palestinian and Israeli Youth

 
 
Danny Shapiro, a friend who has started working at the Peres Peace Center wrote the following account.


July 19 was the first day of a six day camp joining 32 Israeli kids, aged 12 – 14, from the poor southern towns of Yeruham and Sderot, and 28 Palestinian kids living in poverty and despair in the occupied territories.

The camp, held at Kibbutz Galon, is organized by the Peres Center's Sports Department. And as much as I read about this kind of program, no article I could read, or video I could watch, could in any possible way match the almost incredulous sense of wonder and inspiration aroused by seeing these sixty kids playing in Galon's pool together, and enjoying a multi-lingual "Darbuka" session with a Palestinian madrich (leader).

It was also fascinating and deeply impressive to speak at length with Issam, who works on a number of projects with the Peres Center. Issam grew up in Gaza and moved to Ramallah after Hamas came to power and he felt his life was in danger for his many years of reconciliation work. No doubt some of you know him.

His story is amazing. He sat in Israeli prison and had a life-changing experience with an Israeli officer that put him on the path of working towards conciliation and peace. If I have the time I will write the story down and pass it along.

Issam reminded me again and again that not only was this the first time most of the Palestinian children had met an Israeli who not either a soldier or a settler – but for the great majority of them, this was the first time in their lives outside of their town or certainly the territories; the first time they had eaten in a restaurant; the first time they experience what even the lowest social and economic classes in Israel take for granted.

I have no illusions that the experience of these 60 kids, and that of the additional several hundred who will be treated to similar camps this summer, will make any serious dent in overall public opinion or attitudes, and certainly will not make the leaders on both sides more peace loving and conciliatory. But then, that (the latter, at least) is not the goal of the Peres Peace Center.

But this type of program most certainly changes attitudes (this is based on professional evaluation following multiple years of experience), and, if nothing else, humanizes the conflict for those who are involved in it; and injects a few rays of hope into our battered and shattered hearts and minds


That is what Peres Peace Center does. That is what the "peace" group Alternative Information Center finds objectionable. They published an article insisting that Palestinians must boycott Peres Peace Center. The article states:

Shimon Peres is definitely an enemy of the Palestinian people, of human rights and of peace, and any kind of collaboration by a Palestinian organization with the Peres Center is scandalous.


Is the summer camp "scandalous?" You decide. The directors of the Peres Peace Center, in any case, are Uri Savir and Ron Pundak, though Peres founded the Peres Peace Center.

Ami Isseroff

maandag 20 juli 2009

Blik op Sittard, Artmada en Fred Matthijs - Foto's van Sittard en omgeving

Een meisje op Festival Musada, 12 juli jl.
(Copryright Fred Matthijs)
 
Een blog die ik nog aan mijn links moet toevoegen is Blik Op Sittard, "Foto's uit -en de wijde omgeving van- Sittard".

"Blik" associeer ik - wellicht gedeformeerd door mijn aktieverleden - in de eerste plaats met auto's, maar deze blog bevat dus allerlei mooie foto's (soms hele reportages) van activiteiten en gebeurtenissen in en ver om ons mooie Zitterd!
 
Zo zie ik Carnaval, Koninginnedag, Krombroodrapen, Dodenherdenking, bezoek van Femke Halsema op Hemelvaartsdag, de zoektocht naar de Franse begraafplaats bij Limbricht (waar mijn baas bij betrokken was), en gisteren lieten ze mij weten:

"Voor een aantal foto's van het Musada Festival Sittard 2009 kunnen jullie terecht op http://blikopsittard.wordpress.com
of rechtstreeks op http://www.artmada.nl/SimpleViewer/Musada2009/"
 
Uitleg over de blog en het bedrijf (?) Artmada Fotografie Sittard ontbreekt. Tenminste een deel van de foto's is van de vaardige hand en camera van ene Roger Vrenken.
 
Ook mooie foto's, met meer dagelijkse straatbeelden van Sittard maar ook 8 portretten van Musada, zijn te vinden op de fotoblog Fred Matthijs snapshots.
 
Ik ken geen van beide heren, en ik mis hier en daar wat toelichting, maar de foto's zijn zeker een bezoekje waard!
 
Wouter
 
NB: Vanwege deze gratis reclame wordt me hopelijk vergeven dat ik een foto heb geleend van Fred Matthijs?
 

zaterdag 4 juli 2009

Girl Watching in the Fabuleous Fifties

 
Bron: The Fabuleous Fifties (klik de link voor de hele lessenreeks), een blog van Ger Apeldoorn, die de TV-versie van S1ngle schrijft en fan is van Amerikaanse strips en cartoons uit de jaren '50.
 
Ik kreeg deze cartoon weer van mijn broer MB, met de toelichting "Politiek incorrect: girl watching & sigaretten".
Naar de huidige maatstaven misschien politiek incorrect, maar ook weer erg onschuldig juist vergeleken met de 'huidige maatstaven'!!
 
Een cursus girl watching is best aan te bevelen, want ik ben zelf ook geregeld voor een vrouw aangezien - ten onrechte dus - vanwege mijn mooie lange haren en wat verlegen oogopslag. Vroeger droeg ik ook nog graag wat feminiene kleding, zoals roze jassen en felgekleurde broeken, met een staartje in mijn haar en een knopje en ringetje in mijn oren (die er al ruim 20 jaar inzitten). Tegenwoordig is het een goed excuus om me maar 1x per week te scheren ;-))!
 
Les 2 bevat overigens een mooie opmerking: Welke meisjes zijn mooi genoeg om naar te kijken? Antwoord: Elk meisje dat jij mooi genoeg vindt! En dat is helemaal waar. Schoonheid is in het oog van de toeschouwer...
Als jij de enige bent die het ziet, heeft dat nog een groot voordeel: geen last van concurrentie! Voor het betreffende object zal het echter plezieriger zijn naarmate meer mensen haar schoonheid zien.
 
Wouter
 
 

woensdag 1 juli 2009

Familienforschung: die ruhmreiche Geschichte von Remus Reid in der USA

 
Limburgers zijn er op vandaag meestal fier op om een roemruchte Bokkerijder onder hun voorouders te hebben. Destijds was het een schande voor de familie, en in publicaties tot in de 20ste eeuw werden Bokkerijders doorgaans alleen met initialen en bijnamen vermeld.
Een Amerikaanse politicus zal ook niet graag het verwijt krijgen dat hij 'net zo'n boef is als zijn voorvader destijds al'.
Onderstaand verhaal ontving ik via een genealogie email-groep. Het staat ook hier op internet.
 
Wouter
______________
 
Es ist alles Ansichtssache...

Eine professionelle Genealogin in Amerika befaßte sich gerade mit der Erforschung ihrer eigenen Familie, als sie herausfand, daß der Urgroßonkel des Kongressmanns Harry Reid, der Remus Reid, für Pferdediebstahl sowie Zugüberfälle 1889 in Montana gehängt wurde. Das einzige bekannte Foto von Remus Reid zeigt ihn auf dem Galgen kurz bevor man ihm den Strick um den Hals gelegt hat. Auf der Rückseite des Fotos steht: "Remus Reid, Pferdedieb, wurde 1885 im Montana Distrikt Gefängnis eingesperrt, 1887 Ausbruch aus dem Gefängnis, danach 6 Zugüberfälle mit Diebstahl. Von Pinkerton Detektiven verhaftet, verurteilt und 1889 gehängt."

Sie fand ebenfalls heraus, daß Remus Reid auch ihr eigener Vorfahre ist. So schrieb sie an den Kongressmann Harry Reid, um weitere Details zum gemeinsamen Vorfahren zu bekommen. Sie erhielt aus dem Büro des Kongressmann die folgende biografische Information:

"Remus Reid war ein berühmter Cowboy in den Montana Gebieten. Sein Unternehmen wuchs und umfaßte auch die Übernahme wertvoller Pferde sowie Geschäfte mit der Montana Eisenbahn. Ab 1883 diente er etliche Jahre seines Lebens der Regierung, wovon er sich schließlich verabschiedete, um sich den Geschäften mit der Eisenbahn widmen zu können. 1887 war er federführend in Ermittlungen der berühmten Pinkerton Detektiv Agentur. 1889 starb Remus während einer wichtigen offiziellen Funktion, die zu seinen Ehren gehalten wurde, als die Plattform, auf der er stand, unter ihm zusammenbrach."